Mikołaj Szyszkowski
Z Wikipedii
Mikołaj Szyszkowski (ok.1590-1643), biskup warmiński w latach 1633-1643.
Mikołaj Szyszkowski był synem Jana i Anny z Ujejskich. Studia teologiczno-filozoficzne rozpoczął w Braniewie, a później kontynuował je w Rzymie. Na karierę Szyszkowskiego miał wpływ jego stryj Marcin, który jako biskup płocki udzielił mu święceń kapłańskich w Płocku. Dzięki stryjowi otrzymał beneficja kościelne, m.in. był opatem w Czerwińsku. Na dworze króla Zygmunta III Wazy pełnił funkcję wielkiego sekretarza, gdzie nawiązał współpracę ze Stefanem Sadorskim. Po śmierci stryja Marcina, który przeszedł w międzyczasie na biskupstwo krakowskie, przez dwa lata zarządzał diecezją krakowską.
W 1632 został członkiem kapituły warmińskiej, a ze wskazania króla Władysława IV w 1633 wybrano go na biskupa warmińskiego. Diecezję objął w Lidzbarku, ponieważ Frombork zajęty był przez Szwedów. Szyszkowski na zakończenie wojny ze Szwecją ufundował w Stoczku Klasztornym kościół w kształcie rotundy. Wznowił funkcjonowanie Seminarium Duchownego w Braniewie oraz nie żałował własnych dochodów na wyposażenie obrabowanych świątyń. W porozumieniu z Jerzym Wilhelmem wydał nową ordynację krajową (zbiór przepisów regulujących życie gospodarcze); podobna ordynacja wprowadzona została na terenie Prus Książęcych, po obradach komisjii wspólnej w Pruskiej Iławce.
Biskup Szyszkowski, używający także tytułu biskupa sambijskiego, dbał o katolików rozsianych w diasporze na terenie Prus Książęcych. Zmarł 7 lutego 1643 w Lidzbarku Warmińskim i pochowany został w katedrze we Fromborku.
