Milewo-Gawary

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Milewo-Gawary
Województwo	mazowieckie
Powiat	przasnyski
Gmina	Krasne
Położenie	52° 53' N 20° 52' E
Wysokość	118,7 m n.p.m.
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	8
Strefa numeracyjna (do 2005)	23
Kod pocztowy	06-408
Tablice rejestracyjne	WPZ
Gospodarstwa w Gawarach
Położenie na mapie Polski Milewo-Gawary

Milewo- Gawary – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Krasne. Wieś należy do sołectwa Milewo-Rączki.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

[edytuj] Położenie geograficzne

Milewo-Gawary to miejscowość położona na Wysoczyźnie Ciechanowskiej, nad rzeką Pełtą, w typowo równinnej okolicy. Wieś jest położona w odległości 20 km od Ciechanowa, 18 km od Przasnysza, 20 km od Makowa Mazowieckiego.

[edytuj] Historia

Początki tworzenia się zaścianków na ziemiach położonych na wschód od Ciechanowa, nad rzekami Soną i Pełtą, sięgają XV wieku. Z powodu stosunkowo późnego zasiedlenia tych terenów znajdowały się tam zaścianki szlachty różnego pochodzenia i herbów. W okolicach dzisiejszych Milewa-Gawar osiedlili się Milewscy herbu Ślepowron, o czym świadczą nazwy sąsiednich miejscowości – Milewo-Rączki, Milewo-Szwejki, Milewo-Brzegędy czy Milewo-Tabuły.

W 1526 roku, kiedy Mazowsze zostało wcielone do Korony, w ziemi ciechanowskiej znajdowało się 9 Milew. Milewo-Gawary powstały później, pierwsza wzmianka dotycząca miejscowości pojawiła się w 1663 roku w wykazie podatku łanowego (jako właściciel był zapisany Szymon Gawar Milewski z żoną i trzema synami). Osada liczyła około 40 hektarów. W wykazie z 1674 roku jako właściciel Milewa-Gawar występuje Stanisław Gawar Milewski, syn Szymona, żonaty z Jadwigą Mossakowską. Kolejnym właścicielem Gawar był Stanisław Milewski żonaty z Jadwigą Żbikowską. Po jego śmierci osada została podzielona pomiędzy dwóch z jego synów.

W czasach zaboru pruskiego wprowadzono na Mazowszu zasadę, że poczynając od pewnego minimum nie wolno było osady rolnej dzielić - miała ona zapobiegać rozdrabnianiu własności rolnej. Stosowała się ona i do Milewa-Gawar. W dokumentach z tego okresu zachowały się wzmianki o dwóch zagrodach; więcej nigdy nie było.