Miriam Akavia
Z Wikipedii
Miriam Akavia (właść. Matylda Weinfeld, ur. 1927 w Krakowie) - izraelska pisarka i tłumaczka, ocalała z holocaustu, jest przewodniczącą Towarzystwa Izrael-Polska.
[edytuj] Życiorys
Urodzona w Krakowie w 1927 r. w rodzinie Weinfeldów. Podczas wojny była więźniarką krakowskiego getta, obozu w Płaszowie, KL Auschwitz, oraz Bergen-Belsen. Uratowana przez Szwedzki Czerwony Krzyż. W 1946 r. przedostała się przez Szwecję do Izraela. Została dyplomowaną pielęgniarką, studiowała literaturę i historię na Uniwersytecie w Tel Awiwie oraz pełniła funkcję attaché kulturalnego w przedstawicielstwach Izraela w Budapeszcie i w Sztokholmie. Miriam Akavia publikuje od 1975 r. Jako przewodnicząca Towarzystwa Przyjaźni Polsko-izraelskiej organizuje spotkania młodzieży obu krajów, ponadto prowadzi walkę ze stereotypami dzielącymi Polaków i Żydów.
[edytuj] Dorobek literacki
Głównym tematem twórczości Miriam Akavia są: jej dzieciństwo, holocaust i przeżycia wojenne. Ponadto jest ona tłumaczką polskiej literatury na hebrajski i hebrajskiej na polski. W 1978 r. otrzymała Nagrodę Yad Vashem.
Jest także laureatką innych wyróżnień w Polsce, Izraelu i Niemczech. Jej książki zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym angielski, niemiecki, duński, francuski.
Po polsku ukazały się:
- Cena (1992 Wrocław, Wydawnictwo Dolnośląskie)
- Koniec dzieciństwa
- Moja winnica (1990, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, ISBN 8390755750)
- Galia i Miklosz (1992, Poznań)
- Jesień młodości (1989, Wydawnictwo Literackie, Kraków)
- Urojenia
- Moje powroty (2005, Kraków, Wydawnictwo Literackie, ISBN 8308037941).
