Musztardówka
Z Wikipedii
Musztardówka - szklane naczynie, w którym sprzedawana była musztarda. Był to rodzaj grubościennego słoiczka bez gwintu, o kształcie lekko zwężającego się ku dołowi cylindra. Miał zazwyczaj pojemność około 0,2 litra i w dolnej części charakterystyczne pierścienie, wytwarzane na gorąco w hucie szkła podczas produkcji naczynia.
W czasach PRL, kiedy zaopatrzenie mieszkańców Polski we wszelkie, nawet najbardziej podstawowe sprzęty i elementy wyposażenia gospodarstwa domowego było niedostateczne, musztardówki pełniły niejednokrotnie funkcję szklanek. Choć były to naczynia odlewane masowo z najbardziej pośledniej jakości, stosunkowo grubego szkła (używane do gorących napojów bardzo łatwo pękały na skutek naprężeń wewnętrznych), to ze względu na ogólną dostępność stosowane były dość powszechnie, szczególnie w warunkach "tymczasowych" - w domach studenckich, hotelach robotniczych itp.
O musztardówce mowa jest w piosence "Kawalerskie noce" Kazimierza Grześkowiaka w zwrotce:
- W przepysznie rżniętej wina szklanicy
- Zasnął gdzieś na dnie musztardy smak
To "rżnięte" szkło nawiązuje do pierścieni u dołu słoiczka
Po roku 1990 musztardówki w swoim dotychczasowym kształcie znikły ze sklepów, i choć musztarda nadal bywa sprzedawana w naczyniach podobnych do szklanek, to mają one współcześnie całkiem inny wygląd, niż w czasach PRL.
