Namaszczenie chorych
Z Wikipedii
Namaszczenie chorych - sakrament w Kościele katolickim, starokatolickim i Cerkwi prawosławnej, udzielany wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby Mogą go również przyjmować osoby w podeszłym wieku wielorazowo.
Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.
Namaszczenie chorych obok spowiedzi i komunii świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli chory nie może się spowiadać, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia.
Wbrew obiegowym opiniom nie jest to sakrament przeznaczony wyłącznie dla umierających. Używana dawniej nazwa tego sakramentu "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" wprowadziła wiele niejasności i nieporozumień. Interpretuje się ją jako ostatni sakrament przyjmowany w życiu. Tymczasem określenie "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" w teologii oznaczało ostatnie z serii namaszczeń sakramentalnych, które wierny może przyjąć i nie kojarzono go z momentem śmierci, gdyż sakrament ten ma przynieść choremu ulgę w cierpieniu lub uzdrowienie.
Namaszczenia chorym udzielaja także niektóre kościoły protestanckie - lecz nie ma on tam charakteru sakramentu.
[edytuj] Materia i forma sakramentu
- Materia bliższa sakramentu: olej chorych (oleum infirmorum),
- Materia dalsza: namaszczenie olejem chorych,
- Forma sakramentu - słowa: (łac.) Per istam sanctam unctionem et suam pissimam misericordiam adiuvet te Dominus gratia Spiritus Sancti ut a peccatis liberatum te salvet atque propitius allevet. AMEN. (Przez to święte namaszczeczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. AMEN.)
Namaszczenia na czole i dłoniach wypowiadając te słowa dokonuje kapłan. Zaleca się, aby kapłani dokonywali namaszczeń wyłącznie własną ręką. Sakrament ten dana osoba może przyjąć wielokrotnie ilekroć nastąpi u niej znaczące pogorszenie stanu zdrowia. Ciekawostką jest to iż, jeżeli skrament ten przyjmuje chory kapłan, namaszcza mu się zewnętrzną część dłoni, a nie jak w przypadku innych wewnętrzną.
[edytuj] Biblijne podstawy sakramentu
- List Jakuba 5,14-15
- Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.
- Ewangelia według św. Marka 6,13
- Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.
Chrzest • Bierzmowanie • Eucharystia (Najświętszy Sakrament) • Pokuta • Namaszczenie chorych • Kapłaństwo • Małżeństwo
