Natron
Z Wikipedii
Natron inaczej (natryt, soda rodzima, soda naturalna, soda krystaliczna).
Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału (arab. natron = soda). Minerał rzadki, rozpowszechniony tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: Na2CO3·10H2O - uwodniony węglan sodu, dziesięciohydrat .
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Twardość: 1 - 1,5
- Gęstość: 1,42 - 1,47
- Rysa: biała
- Połysk: szklisty lub ziemisty
- Łupliwość: dobra, dwukierunkowa
- Przełam: nierówny
- Barwa: Biała, szara lub bezbarwna
Barwi płomień na żółto, topi się w temperaturze 32 °C. Tworzy łatwo rozpuszczalne w wodzie kryształy; tabliczkowe i romboidalne. Tworzy skupienia ziarniste, pręcikowe, igiełkowe, naskorupienia lub wykwity. Powinna być chroniona przed wilgocią, bo łatwo absorbuje wodę i rozpuszcza się.
W suchym powietrzu a także podczas ogrzewania traci wodę krystalizacyjną i bieleje (następuje częściowa dehydratacja - tzw. wietrzenie sody). Na skutek tego procesu powstaje termonatryt Na2CO3·H2O). W temperaturze 107°C przechodzi w sól bezwodną.
[edytuj] Występowanie
Występuje wyłącznie w skałach osadowych. Krystalizuje z wód jezior sodowych (w klimacie gorącym), jako produkt ich ewaporacji (odparowania).
Miejsca występowania: Minerał, występujący w osadach niektórych słonych jezior, tzw. jezior sodowych, gł. w Egipcie - Wadi Natrum, Kenii - Lake Magadi, Lake Kabongo, Tanzania - Lake Natron, Iranie, Kazachstanie, USA - Borax Lake i Owens Lake w (Kalifornii), Włochy - Etna, Wezuwiusz.
[edytuj] Zastosowanie
Używany był w starożytnym Egipcie do mumifikacji zwłok. Obecnie stosowany w przemyśle chemicznym, hutniczym, szklarskim, papierniczym, spożywczym oraz w medycynie.
Ma znaczenie kolekcjonerskie.
[edytuj] Bibliografia:
- J.Żaba - Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II Sp. z o. o - 2003 r.
- W. Schumann – Minerały świata – Wyd.”Alma- Press” 2003 r.