Niemcy karpaccy

Z Wikipedii

Niemcy karpaccy (niem. Karpatendeutsche, sk. Karpatskí Nemci) - mniejszość narodowa, zamieszkała na terytorium Węgier i Słowacji, w obrębie Spisza, Szarysza, Zemplína i Zakarpacia włącznie, po II wojnie światowej (lata 1945-1950) zostali w większości ewakuowanii do Niemiec i Austrii. Liczebność tej grupy na Słowacji wynosi obecnie około 6000 osób. Pojęcie Niemcy karpaccy po raz pierwszy użył niemiecki historyk Reimund Friedrich Kaindl, który zajmował się problematyką migracji niemieckiej na terytorium Węgier. Pierwsi liczni niemieccy górnicy i rzemieślnicy osiadli na tych ziemiach już w XII wieku. Jadnakże zasadnicze przemiany w osadnictwie niemieckim (saskim) przypadają na okres między rokiem 1241 do końca XV wieku. W celu zwiększenia tempa kolonizacji po okresie najazdów tatarskich, królowie Węgier m.in. Béla IV udzielali zaproszonym osadnikom licznych przywilejów, z których najważniejszym było prawo wydobywania metali w okolicznych górach. Z terenów Szarysza w pierwszej połowie XIV wieku dotarła na ziemie polskie pierwsza fala osadników niemieckich po przyłączeniu przez króla Kazimierza Wielkiego grodów czerwieńskich do Polski (zob. Balowie).

• Znani przedstawiciele:
  • Rudolf Schuster - prezydent Słowacji

• Populacja :
  • 1880: 318.794 (12,8%)
  • 1910: 198.405 (6,8%)
  • 1930: 154.821 (4,5%)
  • 1947: 24.000 (0,7%)
  • 2001: 5.405 (0,1%)

• Ważniejsze miejscowości:
  • Bratysława
  • Koszyce
  • Preszów
  • Bardejów

[edytuj] Literatura

• Kaindl, R. F.: Geschichte der Deutschen in den Karpatenländern, 3 zväzky, 1907–11

[edytuj] Linki

• Karpatskonemecký spolok na Slovensku
• Gabzdilová, Soňa: Nemecká komunita v živote slovenskej spoločnosti 1938–1945
• historia Niemców karpackich w jęz. niem.

To jest tylko zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go.