Noir Désir
Z Wikipedii
| Noir Désir | |
| Rok założenia | 1981 |
| Pochodzenie |  Francja |
| Gatunek | rock |
| Strona internetowa | |
Noir Désir (fr. "mroczne pożądanie") - najbardziej znana francuska formacja rockowa końca XX wieku.
Zespół założyli w 1981 w Bordeaux Bertrand Cantat i Serge Tessot Gaya, przyjaciele z lat szkolnych. Zespół nazywany jest "sumieniem Francji", a ich teksty poruszają takie tematy jak: kultura masowa, globalizacja, pacyfizm czy los emigrantów. Noir Désir jest kapelą grającą rocka alternatywnego, w którym można odnaleźć wpływy muzyki punk - takie jak zadziorność, bunt, sprzeciw, które zawierały pisane przez Cantata teksty, w których starał się zwracać uwagę na to, o czym inni bali się mówić - wyzysk, głupota, rasizm, krytyka polityków czy piętnowanie niesprawiedliwości.
Mała popularność zespołu w Polsce, gdzie możliwe było nabycie tylko jednej płyty Noir Désir - Des visages des figures była w zasadzie wynikiem bariery językowej. Niemal niemożliwe jest znalezienie o nich czegoś w polskim internecie. Język francuski nie kojarzy się z rockiem, raczej ze spokojnymi, romantycznymi balladami. Noir Désir jest w stanie przełamać wszystkie te stereotypy.
Bertrand Cantat, który może się pochwalić niebywałymi zdolnościami głosowymi i skłonnością do eksperymentów, śpiewał zawsze z ogromnym zaangażowaniem, a dla całego zespołu idea w muzyce była ważniejsza od kwiecistego przekazu. Ciągła ewolucja i dążenie do osiągnięcia własnego stylu pozwoliła uniknąć Noir Désir podążania za modą i naśladownictwa.
Album Des visages des figures spotkał się ze znakomitym przyjęciem w rodzimej Francji, gdzie otrzymał nagrodę francuskiego przemysłu muzycznego les Victoires de la Musique za najlepszy album rockowy.
W 2002 zespół wystąpił w Polsce w warszawskim klubie muzycznym Proxima.
27 lipca 2003 Bertrand Cantat, wokalista zespołu dotkliwie pobił aktorkę Marie Trintignant, która przewrócona przez Cantanta doznała urazu głowy i w efekcie zapadła w śpiączkę; zmarła 1 sierpnia. Sąd w Wilnie, gdzie doszło do zdarzenia, skazał muzyka na 8 lat więzienia. Cantat wyrok odbywa w rodzinnej Francji. Muzycy zespołu nie wykluczają, że zespół może jeszcze coś nagrać, ale wydaje się to mało prawdopodobne.
[edytuj] Dyskografia
- Où veux tu qu'je r'garde? (1986)
- Veuillez rendre l'âme (à qui elle appartient) (1989)
- Du ciment sous les plaines (1991)
- Tostaky (1992)
- Dies Irae (live) (1994)
- 666667 Club (1996)
- One Trip / One Noise (1998 - remixy)
- En route pour la joie (2000 - wydawnictwo przekrojowe)
- Des visages des figures (2001)
- Noir Désir en public (2005)
- Noir Désir en images (DVD) (2005)
