Odczynnik Schweizera
Z Wikipedii
Odczynnik Schweizera - najbardziej znany rozpuszczalnik celulozy w środowisku wodnym. Przeprowadza do roztworu każdy rodzaj celulozy, nawet o największym stopniu polimeryzacji. Chemicznie jest to roztwór wodorotlenku tetraaminamiedzi [Cu(NH3)4](OH)2. Powstaje w wyniku rozpuszczenia wodorotlenku miedzi w stężonym roztworze amoniaku, dając ciecz intensywnie ciemnoniebieską. Celuloza wytrąca się po zakwaszeniu roztworu. Odczynnik wykorzystywany laboratoryjnie, m.in. do analiz chemicznych oraz badań biologicznych i medycznych.
Właściwości substancji, nazwanej później odczynnikiem Schweizera, odkrył w 1857 r. profesor chemii uniwersyteckiej w Zurychu - Mathias Eduard Schweizer (ur. 1818, zm. 1860).
Zobacz też: odczynnik chemiczny.