Odrębna własność lokalu
Z Wikipedii
Przedmiotem odrębnej własności może być samodzielny lokal. Ustanowienie odrębnej własności lokalu, prawa i obowiązki właścicieli tych lokali oraz zarząd nieruchomością wspólną regulują przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali
Samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.
Właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali.
Specyfika wzajemnych relacji pomiędzy właścicielami lokali i istnienie nieruchomości wspólnej spowodowała powołanie przez ustawodawcę wspólnot mieszkaniowy, mających za zadanie ułatwienie i usprawnienie zarządzanie wspólnym prawem właścicieli lokali – nieruchomością wspólną.
Ustanowienie odrębnej własności lokalu możliwe jest w budynku, w którym istnieją co najmniej dwa lokale.
Ustanowienie odrębnej własności lokalu następować może w wyniku:
- umowy
- jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości
- orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego. Do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej
