Ogień (wojsko)
Z Wikipedii
Ogień (wojsko) - sposób niszczenia sił i środków przeciwnika w walce naziemnej powietrznej i morskiej, polegający na ostrzeliwaniu z różnych rodzajów broni. W natarciu ogień toruje drogę własnym wojskom, w obronie zamyka drogę przeciwnikowi.
[edytuj] Rodzaje ognia
ogień bezpośredni - (ang. direct fire)
- ogień skierowany na cel obserwowany przez celowniczego.
ogień bezpośredniego wsparcia (ang. direct supporting fire)
- ogień prowadzony w celu wsparcia danej części sił, w odróżnieniu od ognia wsparcia ogólnego, który jest prowadzony w celu wsparcia tych sił jako całości.
ogień ciągły (ang. continuous fire)
- ogień prowadzony z typową szybkostrzelnością bez przerw w celu wprowadzenia poprawek lub z innych powodów.
- w artyleryjskim i morskim wsparciu ogniowym termin formalny wykorzystywany w celu wydania rozkazu do załadowania dział i rozpoczęcia strzelania w określonych odstępach czasowych lub najszybciej jak to możliwe przy zachowaniu celności odpowiadającej szybkostrzelności dla danego typu uzbrojenia.
ogień bratobójczy (ang. friendly fire)
- przypadkowy ostrzał pozycji własnych lub sojuszniczych.
ogień wspierający (wsparcie ogniowe) (ang. supporting fire)
- ogień prowadzony przez jednostki wspierające w celu wsparcia lub ubezpieczenia jednostki walczącej.
