Obrona
Z Wikipedii
Obrona (ang. defence) - to zamierzony lub wymuszony rodzaj walki prowadzony po to, aby zapobiec opanowaniu przez wojska przeciwnika terenu i uniemożliwienia mu realizacji zakładanych celów,zadania mu maksymalnych strat, stwarzając w ten sposób warunki do działania zaczepnego.
Celem działań obronnych jest uniemożliwienie przeciwnikowi opanowania terenu, rozbicie zgrupowań uderzeniowych i załamania jego natarcia oraz przejęcie inicjatywy.
Do celów szczegółowych zaliczamy:
- utrzymanie określonego terenu,
- rozbicie przeciwnika, który włamał się w ugrupowanie obronne,
- zyskanie na czasie,
- zrównoważenie potencjałów walczących stron poprzez okresową utratę terenu,
- umożliwienie kolejnym siłom ześrodkowania się i wykonania zwrotu zaczepnego,
- zmuszenie przeciwnika do przyjęcia walki w niedogodnym dla niego terenie.
Ze względu na sposób rozegrania(zamiar) działań obronnych rozróżniamy :
Strukturę obrony stanowi układ wzajemne relacje elementów składających się na całość obrony. W skład jej wchodzą następujące elementy:
- pasy, rejony lub pozycje obronne,
- pas przesłaniania,
- pozycja przednia,
- pozycje ryglowe,
- rejony stanowisk ogniowych podporządkowanej artylerii,
- rubieże ogniowe i kierunki (rubieże) planowanych kontrataków,
- rubieże ogniowe odwodów przeciwpancernych,
- odcinki (rubieże) minowania oddziałów zaporowych,
- węzły, strefy zapór niszczeń, strefy rażenia i pułapek ogniowych,
- rejony rozmieszczenia odwodów wojsk wspierających,
- rejony rozmieszczenia elementów rozpoznania i walki elektronicznej,
- rejony rozmieszczenia oddziałów, pododdziałów urządzeń logistycznych,
- lądowiska śmigłowców,
- stanowiska dowodzenia,
- rejony zastrzeżone,
- drogi manewru, dowozu i ewakuacji.
[edytuj] Inne rodzaje obrony
- obrona okrężna (ang. perimeter defence} - obrona bez odsłoniętego skrzydła, obejmująca siły rozwinięte wzdłuż obwodu obszaru obrony
- obrona pasywna (ang. passive defence) - środki podjęte do zmniejszenia prawdopodobieństwa efektów zniszczeń spowodowanych działaniem przeciwnika