Okręty podwodne typu C1
Z Wikipedii
Okręty podwodne typu C1 były efektem intensywnego programu rozbudowy floty japońskiej zainicjowanego przez rząd Cesarstwa po wygaśnięciu Traktatu Londyńskiego. Typ składał się z pięciu jednostek ("116","118","120","122" i "124") o szczególnie dużym zasięgu i autonomiczności 90 dni. Na początku roku 1943 z "116" zdemontowano działo 140 mm, zmniejszając również liczbę torped. Okręt został specjalnie wyposażony i przystosowany do przenoszenia kutra desantowego o długości 14 metrów. Dzięki temu mógł przewozić zaopatrzenie dla oddziałów japońskich znajdujących się na wyspach, odciętych przez postępujące szybko siły alianckie. W dniu 19 maja 1944 roku "116" został zatopiony na północny wschód od wyspy Bougainville na wyspach Salomona, przez pociski wystrzelone z wyrzutni (żargonowo zwanej „jeżem’’), amerykańskiego niszczyciela eskortowego England, który wsławił się zatopieniem sześciu japońskich okrętów podwodnych w ciągu 12 dni.
[edytuj] Dane techniczne
- Bandera: Japonia
- Data wodowania: 28 lipca 1938 roku
- Załoga: 100
- Wyporność:
- na powierzchni: 2605 ton
- pod wodą: 3618 ton
- Wymiary:
- długość: 109,3 m
- szerokość: 9,1 m
- wysokość: 5,35 m
- Uzbrojenie:
- osiem wyrzutni torpedowych 533 mm
- jedno działo 140 mm
- Napęd:
- dwa wysokoprężne silniki spalinowe
- dwa silniki elektryczne
- dwie śruby
- Zasięg na powierzchni: 25 928 km (14 000 Mm) przy 16 węzłach
- Prędkość:
- na powierzchni: 23,5 węzła
- pod wodą: 8 węzłów
