Ordynacja Kobylnicka Twardowskich
Z Wikipedii
Ordynacja rodowa założona w 1859 roku, zatwierdzona przez rząd pruski w 1860 roku, istniała do 1945 roku i obejmowała około 2200 hekatrów. Jej siedzibą była rezydencja Kobylniki w Wielkopolsce, gdzie II ordynat wybudował w 1886 pałac w stylu neogotyckim. Po 1918 roku na skutek złej koninktury oraz częściowo złego zarządzania, ordynacja stopniała do 904 hektarów, ale uchodziła za jedne z najlepiej zarządzanych majątków ziemskich w Wielkopolsce. Po 1989 roku pałac nie wrócił w ręce rodziny dawnych właścicieli, ale został odnowiony i urządzono w nim hotel.
Spis treści |
[edytuj] Historia i ordynaci
Ordynację kobylnicką ustanowił swoim testamentem Dobrogost Maciej Twardowski (1789-1859), wielkoplski ziemianin wyznania ewangelicko reformowanego. Zgodnie z testamentem miała być dziedziczona na zasadzie męskiej primogenitury najpierw przez jego syna i jego potomstwo męskie bądź żeńskie (w przypadku braku synów), potem przez potomstwo jego córki Seweryny Lossow (1818 – 1897) zarówno męskie jak i żeńskie, a następnie przez potomstwo jego najmłodszej córki Heleny Lossow (1830 – 1881). W każdorazowym przypadku ordynat miał nosić nazwisko Twardowski, a od dziedziczenia były wyłączone dzieci pozamałżeńskie. Ordynaci mieli też ponosić zwyczajowe opłaty na rzecz kościoła ewangelickiego w Skokach, którego byli formalnymi patronami.
[edytuj] Kolejni ordynaci
- Teodor Paweł Twardowski (1820 – 1869), I ordynat, syn założyciela
- Tadeusz Twardowski (1854 – 1914) II ordynat, syn poprzedniego
- Teodor Twardowski (1882 – 1924) III ordynat, syn poprzedniego
- Tadeusz Twardowski (1911 –1985) IV ordynat, syn poprzedniego
Ordynaci i członkowie ich rodzin byli chowani na cmentarzu w Kobylnikach. Został on założony jako prywatna nekropolia – rodzina ordynatów była mieszaną wyznaniowo i miała zarówno ewangelików (do II ordynata) jak i katolików, którzy w ten sposób mogli być chowani na jednym cmentarzu rodzinnym bez problemów ze strony duchowieństwa obu wyznań. Cmentarz ten istnieje do dzisiaj i jest dalej używany przez rodzinę Twardowskich. Z rodziną ordynatów była blisko związana Joanna Lossow zakonnica i działaczka ekumeniczna.
[edytuj] Źródła
- A. Kwilecki, Ziemiaństwo Wielkopolskie, Warszawa 1998, s.393 – 406
- K. Bem, Twardowscy i Lossowowie czyli koniec polskiej jednoty wielkopolskiej, Jednota 1-2/2004