Orson Scott Card
Z Wikipedii
Orson Scott Card (ur. 24 sierpnia 1951) - współczesny autor science fiction i fantasy.
Spis treści |
[edytuj] Twórczość
Popularność zyskał dzięki powieści "Gra Endera", za którą w roku 1986 zdobył prestiżową nagrodę literacką - Hugo, oraz nagrodę w dziedzinie literatury fantastycznej - Nebulę. Rok później powtórzył te dwa osiągnięcia dzięki kontynuacji wątku w "Mówcy Umarłych".
Orson Scott Card jest autorem 53 powieści, 68 opowiadań, 17 dramatów, wielu audycji, słuchowisk, sztuk teatralnych i esejów. Jego książki zostały przetłumaczone na 16 języków, w tym polski.
[edytuj] Życie prywatne
Orson Scott Card urodził się w 1951 Richland (Waszyngton). Imię "Orson" dostał po swoim dziadku, Orsonie Rega Cardzie, który był synem Charlesa Ora Carda, założyciela mormońskiej kolonii Cardston w Kanadzie. Card jest członkiem Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich.
Card parokrotnie przeprowadzał się (m.in. do Kalifornii, Arizony, i Utah), krótko przed napisaniem matury wyruszył na dwa lata do Brazylii. Służył tam w misji w pobliżu São Paulo, tam też nauczył się płynnie mówić po portugalsku.
Po powrocie do USA Card poznał Kristine Allen, której ojcem był profesor wykładający na Uniwersytecie imienia Brighama Younga, będący również członkiem wspólnoty mormońskiej. Po trzyletniej znajomości Orson i Kristine pobrali się w maju 1977 r. Mieli razem piątkę dzieci : Michael Geoffrey (który podobnie jak ojciec został pisarzem), Emily Janice, Charlie Ben, Zina Margaret, oraz Erin Louisa. Ich imiona pochodzą od imion pisarzy : Geoffrey Chaucer, Emily Brontë i Emily Dickinson, Charles Dickens, Margaret Mitchell, oraz Louisa May Alcott. Ich trzecie dziecko, Charles Ben Card było chore na chorobę Heinego-Medina i zmarło 17 sierpnia 2000 roku.
Aktualnie Card mieszka w Greensboro, w Północnej Karolinie.
W 2005 roku Card przyjął posadę wykładowcy na Uniwersytecie Południowej Wirginii.
[edytuj] Nagrody
Twórczość Orsona Scotta Carda była wielokrotnie nagradzana. Był on m.in. nominowany piętnaście razy do nagrody Hugo oraz dziewięć razy do Nebuli.
Ważniejsze nagrody jakie zdobył w swojej pisarskiej karierze :
- 1978 Zdobywca nagrody im. John W. Campbella za najlepszy debiut pisarski
- 1986 Zdobywca Nebuli za najlepszą powieść (Gra Endera)
- 1986 Zdobywca nagrody Hugo za najlepszą powieść (Gra Endera)
- 1987 Zdobywca nagrody World Fantasy za najlepsze opowiadanie (Hatrack River)
- 1987 Zdobywca Nebuli za najlepszą powieść (Mówca umarłych)
- 1987 Zdobywca nagrody Hugo za najlepszą powieść (Mówca umarłych)
- 1988 Zdobywca nagrody Hugo za najlepszą nowelę (Eye for Eye)
[edytuj] Bibliografia książek wydanych w Polsce
[edytuj] Saga Endera
- Gra Endera (1985)
- Mówca Umarłych (1986)
- Ksenocyd (1991)
- Dzieci Umysłu (1996)
- Pierwsze spotkania w świecie Endera (zbiór krótkich opowiadań) (2002)
- Ender in Exile: Ganges (w przygotowaniu)
[edytuj] Saga Cienia
- Cień Endera (1999)
- Cień Hegemona (2001)
- Teatr Cieni (2002)
- Cień Olbrzyma (2005)
- Shadows in Flight (w przygotowaniu)
[edytuj] Saga Alvina Stwórcy
- Siódmy syn (1987)
- Czerwony Prorok (1988)
- Uczeń Alvin (1989)
- Alvin Czeladnik (1995)
- Płomień Serca (1998)
- Szeroko uśmiechnięty mężczyzna (1998) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy)
- Królowa Yazoo (2003) (krótkie opowiadanie umieszczone w antologii Legendy II)
- Kryształowe Miasto (2003)
- Mistrz Alvin (zapowiedziana)
[edytuj] Inne
- Kalejdoskop
- Mistrz pieśni (1979)
- Glizdawce (1987)
- Treason (1988)
- Chaos (1992)
- Mozaika (1992)
- Okrutne Cuda (1992)
- Zagubieni Chłopcy (1992)
- Lovelock (1994) (współautorka Kathryn H. Kerr)
- Badacze czasu: Odkupienie Krzysztofa Kolumba (1996)
- Planeta Spisek (1997)
- Zadomowienie (1998)
- Oczarowanie (1999)
