Ostatnia Wieczerza (obraz Leonarda da Vinci)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ostatnia Wieczerza

Leonardo da Vinci, 1495-1498

malowidło ścienne

460 × 880 cm

Ostatnia Wieczerza (wł. Il Cenacolo lub L'Ultima Cena) - malowidło ścienne Leonarda da Vinci, wykonane w refektarzu kościoła Santa Maria delle Grazie w Mediolanie. Malowidło powstało na zamówienie księcia Mediolanu Ludovico Sforzy. Da Vinci malował fresk przez trzy lata. Posłużył się on nietypową techniką, która okazała się jednak nietrwała - mimo wielu renowacji fresk jest nadal w złym stanie (w maju 1999 zakończono wielką konserwację malowidła pod kierownictwem Pinin Brambilli Barcilon; prace konserwacyjne trwały pięciokrotnie dłużej niż malowanie dzieła przez Leonarda).

Fresk podziwiany jest głównie ze względu na zachowane w nim proporcje, oraz symetrię, wyrażoną dzięki głębi pomieszczenia, w której ucztują apostołowie, wraz z Jezusem. Jezus na tym przedstawieniu nie ma kielicha, którym uczniowie mieli się podzielić, pomimo że każda z osób ma swoje naczynie. Prawdopodobnie dlatego, że obraz jest inspirowany Ewangelią św. Jana, w której ustanawianie eucharystii nie jest opisane.

W czasach Leonarda za jedną z najważniejszych zalet dzieła uznawano bijącą z niego iluzję rzeczywistości i naturalizm. W cynowych naczyniach i szkle pierwotnie odbijały się szaty apostołów, lecz niestety detale te zostały bezpowrotnie utracone.

Na obrazie daje się zauważyć ręka trzymająca nóż, na prawo od trzeciego apostoła z lewej. Ręka ta, jeśli policzyć wszystkie ręce na obrazie, jest nadmiarowa i nie należy do nikogo. Przedstawiony jest moment, w którym Jezus ogłasza, iż jeden z apostołów go zdradzi (Judasz to czwarta postać od lewej). Po lewej stronie stołu wyraźnie widoczna jest twarz.