Otwarty standard

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Otwarty standard – standard, do którego pełnej specyfikacji dostęp nie jest limitowany prawnie, finansowo lub tajemnicą handlową firmy, która standard opracowała. Ponadto standard uznawany jako otwarty jest opracowywany, zatwierdzany oraz później ewntualnie modyfikowany przez porozumienie (organizację) zainteresownych tworzeniem tego standardu podmiotów, działające niedochodowo i zapewniające członkowstwo wszystkim zainteresowanym.

Otwartym standardem może być format pliku, protokół komunikacyjny, konstrukcja sprzętu, interfejs programowania aplikacji (API).

[edytuj] Definicja według KROS

Koalicja na Rzecz Otwartych Standardów przyjęła własne dokładne wyznaczniki otwartego standardu^[1]. Według KROS standard otwarty spełnia łącznie cztery warunki:

został stworzony i jest zarządzany przez niedochodową organizację, a jego rozwój odbywa się w drodze otwartego procesu podejmowania decyzji (konsensusu, większości głosów itp.), w którym mogą uczestniczyć wszyscy zainteresowani
jest opublikowany, a jego specyfikacja jest dostępna dla wszystkich zainteresowanych bezpłatnie lub po kosztach druku i możliwa dla wszystkich do kopiowania, dystrybuowania i używania bezpłatnie lub w cenie kosztów operacyjnych
wszelkie prawa autorskie, patenty i inna własność przemysłowa związane ze standardem są nieodwołalnie udostępnione bez opłat
nie ma żadnych ograniczeń w jego wykorzystaniu

[edytuj] Zalety

Otwarty standard pozwala uniezależnić się od arbitralnych decyzji dysponenta standardu: od zmian wprowadzanych do standardu lub zmian warunków licencyjnych, na których standard jest udostępniany, od zaprzestania wspierania standardu lub wycofania się firmy z rynku. Przykładem licencyjnych komplikacji jest historia formatu GIF.
Otwarty standard pozwala uniezależnić się od rozwiązań jednego dostawcy: od komercyjnego (płatnego) oprogramowania niezbędnego do korzystania ze standardu lub oprogramowania bezpłatnego, ale formalnie wiążącego użytkowników z określonym dostawcą. Na przykład tworzenie i odczytywanie dokumentów tekstowych w formacie zamkniętym (własnościowym) DOC firmy Microsoft wymaga użycia płatnego programu MS Word tej firmy.^[2] Natomiast użycie otwartego formatu OpenDocument, będącego międzynarodowym standardem ISO, bądź zapisanie tekstu do pliku w formacie TXT pozwala na wybór dowolnego edytora (lub czytnika dokumentów danego formatu), dzięki czemu gwarantuje, że każdy będzie mógł odczytać dokument bez konieczności zakupu określonego programu. Przykładem firmy formalnie (choć bezpłatnie) wiążącej ze sobą użytkowników jest Gadu-Gadu Sp. z o.o., która nie pozwala używać alternatywnych klientów protokołu sieciowego Gadu-Gadu.
Otwarty standard pozwala użyć standardu do innych zastosowań, niż te dla których został początkowo utworzony i niezależnie od intencji jego autorów. Taką drogę przeszło kilka protokołów sieciowych.
Otwarty standard pozwala śledzić zmiany zachodzące w specyfikacji standardu i analizować je pod kątem bezpieczeństwa, wydajności itp.

[edytuj] Przypisy

↑ Otwarte Standardy - dokument referencyjny KROS
↑ Mało kto wie, że Microsoft opracował i udostępnia bezpłatnie viewery (in. przeglądarki, czytniki) dokumentów podstawowych formatów pakietu MS Office: DOC (MS Word), XLS (MS Excel) i PPS (MS PowerPoint). Fakt istnienia tych darmowych viewerów nie rozwiązuje jednak trudności dostępu do dokumentów MS Office, bowiem Microsoft nie upowszechnia wiedzy o udostępnieniu tych czytników. W oczywisty sposób viewery nie mają wpływu na kwestię tworzenia tych dokumentów.