Płaszczyzna Niemyckiego
Z Wikipedii
Płaszczyzna Niemyckiego to przykład przestrzeni topologicznej. Był on opublikowany po raz pierwszy w 1935 przez Aleksandrowa i Hopfa [1] jako przykład autorstwa Niemyckiego.
[edytuj] Definicja
Niech będzie domkniętą górną połową płaszczyzny z kartezjańskim układem współrzędnych. Na zbiorze L wprowadzamy topologię τN przez określenie bazy otoczeń
w każdym punkcie
:
- jeśli
i x2 > 0, to
, gdzie
a d oznacza standardową odległość na płaszczyźnie,
- jeśli
, to
, gdzie
a
.
Przestrzeń topologiczna (L,τN) nazywana jest płaszczyzną Niemyckiego.
[edytuj] Własności
- Płaszczyzna Niemyckiego (L,τN) jest ośrodkową przestrzenią Tichonowa.
- Przestrzeń ta zawiera domkniętą dyskretną podprzestrzeń mocy continuum, np zbiór
. Dlatego (L,τN) nie jest przestrzenią normalną.
- Każdy domknięty podzbiór płaszczyzny Niemyckiego jest przekrojem przeliczalnej rodziny zbiorów otwartych.
- Przestrzeń (L,τN) jest zupełna w sensie Čecha.
[edytuj] Bibliografia
- ↑ Alexandroff, Paul; Hopf, Heinz. Topologie. Band I. Berlin 1935