Płaty Béziera
Z Wikipedii
Płaty Béziera – powierzchnie parametryczne stosowane w modelowaniu geometrycznym, uogólnienie krzywych Béziera.
[edytuj] Prostokątne płaty powierzchni Béziera
Prostokątne płaty powierzchni Béziera (rzadziej płaty tensorowe) są funkcjami dwóch zmiennych u,v odwzorowującymi kwadrat jednostkowy w przestrzeń k-wymiarową (3, 4, rzadziej więcej wymiarów):
Płat jest stopnia n względem parametru u i stopnia m względem parametru v.
Kształt powierzchni, podobnie jak w przypadku krzywych Béziera, kontroluje się za pomocą punktów kontrolnych; aby opisać płat stopnia (n,m) potrzebne jest punktów kontrolnych dla wygody zapisanych w tablicy dwuwymiarowej – pij to punkt w i-tym wierszu i j-tej kolumnie tej tablicy.
Analogicznie do łamanej kontrolnej krzywej, dla płatów używa się określenia siatki kontrolnej, którą jest zbiór linii łączących sąsiednie punkty kontrolne (sąsiednie, czyli pij - pi(j + 1), albo pij - p(i + 1)j).
Łamana której wierzchołkami są punkty kontrolne o stałym indeksie i nazywana jest wierszem, o stałym indeksie j kolumną.
Dowolny punkt na powierzchni oblicza się zgodnie ze wzorem:
dla
,
- wielomiany bazowe Bernsteina
W praktyce obliczenie punktu p(u,v) przeprowadza się zgodnie z jednym ze schematów:
Najpierw wyznaczane są punkty leżące na krzywych Béziera określonych na wierszach (kolumnach) siatki dla parametru u (v). Te punkty są z kolei brane jako ciąg punktów kontrolnych krzywej Béziera, na której dla parametru v (u) znajduje się szukany punkt.
Można również użyć wariantu dwu- lub więcej wymiarowego algorytmu de Casteljau.
[edytuj] Trójkątne płaty Béziera
Trójkątne płaty Béziera to funkcje odwzorowujące trójkątny obszar w przestrzeń . Wykorzystuje się tutaj wielomiany bazowe Bernsteina trzech zmiennych
.
Zmienne r, s, t przy założeniu, że r + s + t = 1 () są współrzędnymi barycentrycznymi na płaszczyźnie - te trzy liczby jednoznacznie określają punkt w trójkącie, którego wierzchołkami są punkty (r = 1,s = 0,t = 0), (r = 0,s = 1,t = 0), (r = 0,s = 0,t = 1).
Punkt płata trójkątnego stopnia n dany jest wzorem:
, gdzie
,
oraz i + j + k = n
Sumowanie przebiega po wszystkich i, j, k spełniających warunek i + j + k = n.
Do określenia płata stopnia n potrzebne jest punktów kontrolnych.
Analogicznie jak w przypadku płatów prostokątnych tutaj również mamy do czynienia z siatką kontrolną. Wierszem w siatce nazywamy łamaną, której wierzchołkami są punkty kontrolne o jednym stałym indeksie.
Również dla płatów trójkątnych istnieje wariant algorytmu de Casteljau.