Wielomiany Bernsteina
Z Wikipedii
Wielomiany Bernsteina - wielomiany wprowadzone w 1912 roku przez Serge Bernsteina w dowodzie twierdzenia Weierstrassa o przybliżeniu funkcji ciągłych.
Dla funkcji , wielomian Bernsteina stopnia n jest dany wzorem:
gdzie to wielomiany bazowe Bernsteina dane wzorem:
dla
dla i < 0, i > n
Wielomiany bazowe Bernsteina służą do przedstawiania szeroko stosowanych w grafice komputerowej: krzywych Béziera, płatów Béziera i wywodzących się z nich innych rodzajów krzywych i powierzchni. (W publikacjach tyczących grafiki komputerowej często pomija się przymiotnik bazowe i pisze po prostu wielomiany Bernsteina).
Spis treści |
[edytuj] Własności wielomianów bazowych Bernsteina
[edytuj] Zależność rekurencyjna
Wielomian spełnia zależność rekurencyjną:
[edytuj] Rozkład jedynki
[edytuj] Dodatniość
dla
[edytuj] Symetria
[edytuj] Iloczyn
[edytuj] Pochodna
[edytuj] Reprezentacja za pomocą wielomianów wyższego stopnia
[edytuj] Aproksymacja jednostajna
Niech będzie funkcją ciągłą. Wówczas ciąg wielomianów Bernsteina
jest jednostajnie zbieżny do funkcji f.
[edytuj] Wielomiany bazowe Bernsteina trzech zmiennych
Wielomiany te dane są wzorem:
dla
oraz i + j + k = n
w przeciwnym razie
i używane do określenia trójkątnych płatów Béziera.
Własność: