Panny dworskie

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Panny dworskie (Las Meninas)

Diego Velázquez, 1656

olej na płótnie

318 × 276 cm

Panny dworskie (Las Meninas) - obraz hiszpańskiego malarza okresu baroku Diego Velázqueza, namalowany w 1656 roku. Obecnie znajduje się w Muzeum Prado w Madrycie.

Namalowany w końcowym okresie życia Velázqueza, na 4 lata przed śmiercią. Z pozoru klasyczny temat jakim jest portret infantki Małgorzaty Teresy w otoczeniu dworzan jest w istocie nowatorski i wieloznaczny. Rzadko które dzieło w historii malarstwa europejskiego dostarczyło tak wielu odmiennych interpretacji.

Obraz Panny dworskie został uznany zarówno przez historyków sztuki jak i przez artystów za jedno z największych dzieł w historii sztuki.

[edytuj] Opis obrazu

Obraz Panny dworskie przedstawia pięcoletnią infantkę Małgorzatę Teresę jedyną córkę króla Filipa IV i jego żony Marianny, w uroczystym stroju w otoczeniu dworzan. Scena przedstawiona na obrazie rozgrywa się w sali Cuarto del Principe pałacu królewskiego w Madrycie. Jedna z dwórek, Dona María Agustina Sarmiento, klęcząc podaje napój na tacy, druga, Dona Isabel de Velasco, w ukłonie pochyla się ku infantce. Z boku znajduje się para karzełków nazywanych Maribarbola (Maria Barbola) i Nicolasito, stojących przy potężnym, nieco znudzonym psie. Na drugim planie znajdują się jeszcze dwie niezbyt wyraźnie widoczne postacie zajętych rozmową ochmistrza i ochmistrzyni. Po lewej stronie przy sztalugach z paletą i pędzlem w ręce stoi malarz w stroju Zakonu Santiago, którym jest sam Velázquez. Uwagę przyciąga jednak nie zauważony w pierwszej chwili odbijający się w lustrze w głębi obraz pary królewskiej. W głębi obrazu po prawej widać stojącego w otwartych drzwiach majordomusa odsłaniającego kotarę, jakby w oczekiwaniu na kogoś. Na ścianach w tyle sali wiszą znacznych rozmiarów obrazy ukazujące sceny mitologiczne.

W okresie poprzedzającym namalowanie Las Meninas Velázquez starał się o uzyskanie tytułu szlacheckiego. Sprawa ta była trudna i ciągnęła się bardzo długo. Dopiero w trzy lata po ukończeniu dzieła ten tytuł został mu przyznany i wtedy domalował do obrazu przysługujący mu szkarłatny krzyż. Według podania krzyż ten domalował do obrazu sam król.

[edytuj] Interpretacja obrazu

Obraz jest wieloznaczny i przedstawiono kilka odmiennych interpretacji.

Jedna z interpretacji została zamieszczona w książce amerykańskiego historyka sztuki Jonathana Browna Velazquez. Painter and Courtier.

Kompozycja obrazu jest niezwykła z względu na odwrócenie ról. W takich portretowych dziełach zwykle osoby znajdujące się na malowidle są oglądane z pozycji malarza. Tutaj malarz sam znalazł się na obrazie i patrzy na przypatrujących się tej scenie monarchom. Widz znajduje się zaraz obok nich.

Powszechnie przyjmuje się, że obraz pokazuje scenę malowania przez Velazqueza portretu Małgorzaty Teresy. Podkreśla to jej strój, postawa, centralne miejsce i rozświetlenie tej postaci. Jednak sam obraz jest fotograficznym uchwyceniem momentu kiedy w tej sali pojawia się para królewska i przelotnie przygląda się temu zajęciu, prawdopodobnie przechodząc gdzieś dalej, na co wskazuje oczekująca na nich postać majordomusa. Wzrok malarza, infantki, majordomusa i karlicy skupiony jest na przyglądającym się monarchom.

Sala pałacu królewskiego jest dość ciemna, tylko część w której znajduje się centralna grupa postaci jest oświetlona jasnym światłem padającym z okna po prawej stronie.

Próby interpretacji obrazu napotykają na wiele zagadek. Nie widoczny jest obraz malowany przez Velazqueza i ustawiony na sztalugach. Według niektórych interpretacji jest to portret Małgorzaty Teresy. Nie wiadomo gdzie stoją król i królowa. Gdzie stoi malujący ten obraz Velazquez (obok pary królewskiej?)

Większość interpretacji za zasadniczą wymowę dzieła uważa ukazanie monarszego majestatu, nadziei pokładanych w infantce oraz podkreśleniu roli artysty jako zbliżonego do pary królewskiej dworzanina.