Patriotyczna Unia Kurdystanu
Z Wikipedii
Patriotyczna Unia Kurdystanu, PUK (kurd. Yaketi Nishtimani Kurdistan) - ugrupowanie polityczne założone w Kurdystanie irackim przez Dżalala Talabaniego w czerwcu 1975 roku.
Początkowo była partią inteligencką, 13 spośród 15 jej założycieli było naukowcami lub nauczycielami akademickimi. Rozszerzała swoją bazę społeczną od początku lat 80.. W ciągu swojego istnienia przeszła ewolucję od programu typowo lewicowego w stronę socjaldemokracji i centrum. Ma status obserwatora w Międzynarodówce Socjalistycznej.
Jego główna strefa wpływów rozciąga się w południowo-wschodniej, leżącej przy granicy z Iranem części Kurdystanu irackiego. W 1992 roku w wolnych wyborach do 102-miejscowego kurdyjskiego Zgromadzenia Narodowego uzyskała 50 mandatów.
Rywalizuje z Demokratyczną Partią Kurdystanu Masuda Barzaniego. W 1995 roku w wyzwolonej spod panowania Saddama Husajna północnej części Iraku doszło do bratobójczych walk pomiędzy oboma stronnictwami, które starała się wykorzystać armia iracka i wojska państw ościennych, które wkroczyły do Kurdystanu irackiego. Walki zakończyła dopiero interwencja rozjemcza oddziałów krajów zachodnich (Francja, Wielka Brytania, USA). Pogodzenie obu stronnictw kurdyjskich pozwoliło na praktycznie niezależnej strefy zarządzanej przez samych Kurdów w północnym Iraku.
W 2005 roku po drugiej wojnie w Zatoce Perskiej powstała koalicja wyborcza o nazwie Demokratyczno-Patriotyczny Alians Kurdystanu, która odniósła przygniatające zwycięstwo (90 proc. głosów) w lokalnych wyborach do Zgromadzenia Kurdyjskiego w 2005 oraz zdobyła 75 miejsc w irackim Zgromadzeniu Narodowym w zbojkotowanych przez sunnitów wyborach w tym samym roku.
W podporządkowanych Unii oddziałach milicji służy ok. 50 tys. peszmergów, drugie tyle rezerwistów ich uzupełnia.
