Paweł Batow
Z Wikipedii
Paweł Batow (Павел Иванович Батов, ur. 1 czerwca 1897, zm. 19 kwietnia 1985), radziecki generał.
Od 1918 służył w Armii Czerwonej, gdzie zajmował szereg odpowiedzialnych stanowisk. Był uczestnikiem wojny domowej, walczył również w Hiszpanii (1936-1937) oraz brał udział w kampanii fińskiej (1939-1940). W czasie drugiej wojny światowej dowodził 65 Armią w bitwach pod Stalingradem, Kurskiem, w operacjach na Białorusi i północnych ziemiach polskich. Uczestniczył w zajmowaniu ziem Pomorza. 6 marca 1945 po blisko 2-miesięcznym oblężeniu zdobyły jego wojska Grudziądz. Dowodzona przez niego armia, wchodząca w skład 2. Frontu Białoruskiego, zdobyła 26 kwietnia 1945 Szczecin. Po wojnie Batow pełnił szereg funkcji w centralnych instytucjach Ministerstwa Obrony ZSRR.W latach 1955 - 1962dowodził kolejno Przykarpackim i Nadbałtyckim Okręgiem Wojskowym. W latach 1962-1965 był szefem Sztabu Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw Układu Warszawskiego.Wieloleni deputowany do Rada NajwyższaZSRR. Napisał książki: "[[W marszu i boju]](1962)" oraz "[[Operacja Odra]]" (1965). Od 23 1listopad 1965 roku w stanie spoczynku. Był ośmiokrotnie odznaczany Orderem Lenina.
26 kwietnia 1965 został nadany mu tytuł honorowego obywatela Szczecina. W tym samym roku otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Gdańska.
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z ZSRR. Jeśli możesz, rozbuduj go.
