Pens

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Moneta 50 pensów z 1997
(rewers: "Brytania i lew")

Pens - moneta zdawkowa używana w Wielkiej Brytanii i jej terytoriach zależnych.

Przed reformą walutową z 15 lutego 1971 jeden funt (pound) był równy 20 szylingom, zaś jeden szyling (shilling) - 12 pensom (pence). Jeszcze wcześniej, 1 pens dzielił się na dwie półpensówki (halfpenny), lub na 4 fartingi (farthings).

Funt oznaczany był symbolem "£", szyling literą "s.", pens - "d." ("d" - od łacińskiego denarius - "denar"). Obecnie, po reformie, 1 funt dzieli się na 100 pensów. Dla rozróżnienia między "starym" pensem a nowym stosuje się oznaczenie tego ostatniego "p."; szyling wyszedł z użycia a oznaczenie funta symbolem "£" pozostało bez zmian. Obecnie najczęściej stosowany jest zapis dziesiętny kwot, podobnie jak w pozostałych krajach, przy czym symbol £ umieszcza się przed kwotą, np. £23,50 oznacza 23 funty 50 pensów (czasem jednak równoważnym: 23£ 50p - nawiązując do starego systemu oznaczeń).

Rozróżnia się dwa angielskie znaczenia polskiego słowa "pens": penny oznacza monetę jednopensową, zaś pence - jej wartość. W języku angielskim można stosować złożenia, np. eightpence oznacza 8 pensów.

Pens był również oficjalną zdawkową monetą w Irlandii (1/100 funta irlandzkiego między równoczesną z brytyjską reformą walutową w 1971 a przejściem Irlandii na euro w 2001), także 1/12 szylinga w Nowej Zelandii, Australii i RPA przed reformami walut w tych krajach. Obecnie angielską nazwą penny nieoficjalnie nazywa się cent amerykański oraz kanadyjski.