Perfluorowęglowodór
Z Wikipedii
Perfluorowęglowodory (PFC z ang. perfluorocarbones) - grupa organicznych związków chemicznych, pochodne węglowodorów, w których zastąpiono jeden lub więcej atomów wodoru atomami fluoru.
W przemyśle perfulorowęglowodory są stosowane jako czynniki wymiany ciepła (freony), rozpuszczalniki, gazy nośne oraz stanowią odpad wielu procesów technologicznych. Perfulorowęglowodory są generalnie nietoksyczne i nie mają barwy ani zapachu. Są jednak szkodliwe dla środowiska, gdyż w formie gazowej, po przedostaniu się do atomosfery ziemskiej powodują efekt cieplarniany. Szacuje się, że perfluorowęglowodory są o 6500-9200 razy bardziej niebezpieczne w tworzeniu efektu cieplarnianego niż tlenek węgla.[1]
Dwa najczęściej stosowane perfluorowęglowodory, które przedostały się w dużych ilościach do atmosfery to:
- tetrafluorometan CF4
- heksafluoroetan C2F6
