Pierwiosnek wyniosły

Z Wikipedii

Pierwiosnek wyniosły
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	pierwiosnkowce
Rodzina	pierwiosnkowate
Rodzaj	pierwiosnek
Nazwa systematyczna
Primula elatior (L.) Hill
Synonimy
Primula elatior (L.) Grufberg

Pierwiosnek wyniosły, pierwiosnka wyniosła, (fontanka żółta) (Primula elatior) - gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny pierwiosnkowatych. Rośnie dziko głównie w górach (od Pirenejów i Alp po Ural i Ałtaj. W Polsce w Sudetach i Karpatach, rzadko na niżu.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Ochrona 3 Zmienność 4 Zastosowanie 5 Zobacz też 6 Przypisy

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga 

Owłosiony białymi, kędzierzawymi włoskami głąbik o wysokości 10-40 cm.

Liście

Podłużnie jajowate lub okrągławe, pomarszczone, omszone po obu stronach blaszki. Mają oskrzydlone ogonki i tworzą przyziemną różyczkę liściową.

Kwiaty

Zebrane w podbaldach na szczycie głąbika. Kielich dwubarwny, ściśle otaczający siarkowożółtą koronę z pomarańczową gardzielą. Kwiaty na szypułkach, zwisające o średnicy korony do 20 mm. Płatki korony o płaskich brzegach. W kwiatach występuje różnosłupkowość utrudniająca samozapylenie.

Owoce

Torebka dłuższa niż kielich) z nasionami o długości ok. 1,5 mm.

Biotop, wymagania

Wilgotne łąki i murawy, lasy i zarośla. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla O. Fagetalia. Odmiana Primula elatior var. tatrica jest gat. charakt. dla Cl. Betulo-Adenostyletea ^[1]

[edytuj] Ochrona

Roślina objęta częściową ochroną gatunkową w Polsce.

[edytuj] Zmienność

• Tworzy mieszańce z pierwiosnkiem bezłodygowym i pierwiosnkiem lekarskim^[2]
• W Tatrach występuje odmiana P. elatior var tatrica^[1]

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina uprawna: jako roślina ozdobna w ogródkach, przeważnie jako mieszaniec z pierwiosnkiem lekarskim.

[edytuj] Zobacz też

Rośliny tatrzańskie

[edytuj] Przypisy

1. ↑ ^{1,0 1,1} Matuszkiewicz Władysław. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa, 2006. ISBN 8301144394.
2. ↑ Szafer Władysław, Kulczyński Stanisław, Pawłowski Bogumił. Rośliny polskie. PWN, Warszawa, 1953.