Polski Związek Zachodni
Z Wikipedii
Polski Związek Zachodni (PZZ) - polska organizacja patriotyczna założona w 1921 r. przez działaczy Komitetu Obrony Śląska (m.in. Antoni Stychel) jako Związek Obrony Kresów Zachodnich, którą to nazwę nosił do 1934 r.
Organem prasowym była "Strażnica Zachodnia", nosząca od 1934 r. tytuł "Front Zachodni". Współinicjator utworzenia Światowego Związku Polaków z Zagranicy. W 1937 r. liczył 45 tys. członków.
[edytuj] Lata II wojny światowej
Po wybuchu II wojny światowej w 1939 r. zawiesił działalność, lecz od 1942 r. wznowił ją w konspiracji, opiekując się Polakami wywiezionymi do przymusowej pracy w Niemczech. Prowadził także działalność wywiadowczo-sabotażową.
[edytuj] Od roku 1944
Związek został reaktywowany oficjalnie w listopadzie 1944 r. w Lublinie. Jego siedziba od 1945 r. mieściła się w Poznaniu. Związek propagował granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej, a także przyłączenie Zaolzia do Polski i suwerenność Serbołużyczan. Współorganizował osadnictwo polskie na ziemiach odzyskanych i północnych. W 1947 r. miał ponad 100 tys. członków. W kwietniu 1950 r. został zlikwidowany poprzez włączenie do Ligi Morskiej. Związek reaktywowano w 1989 r. W wyborach parlamentarnych w 1991 r. wprowadził do sejmu RP 1 posła dzięki zblokowaniu list m.in. z KPN
Działaczami związku byli:
