Receptory rozpoznające wzorce
Z Wikipedii
Receptory rozpoznające wzorce w skrócie PRR (ang. pattern recognition receptor) są to specyficzne receptory o bardzo szerokim zakresie występowania.
Można je podzielić na 3 podstawowe klasy: receptory wydzielane, powierzchniowe i aktywujące komórki. Do receptorów wydzielanych należą przede wszystkim opsoniny, które wiążą się z antygenami i ułatwiają fagocytozę (np. białko wiążące mannozę i białka surfaktantu A i D). Do receptorów uczestniczących w fagocytozie należą receptory zmiatacze i receptory dla mannozy. Znajdują się na powierzchni komórek zdolnych do prezentacji antygenów (np. komórki dendrytyczne i makrofagi) i mają zdolność do bezpośredniego wiązania PAMP. Trzeci rodzaj tych receptorów jest najbardziej powszechny, ponieważ znajdują się również na wielu innych rodzajach komórek, np. komórki nabłonka jamy ustnej, przewodu pokarmowego i innych. Mają bardzo rozproszoną lokalizację i z reguły jako pierwsze alarmują organizm o zaistniałej infekcji.
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne