Reprezentacja Tunezji w piłce nożnej
Z Wikipedii
![]() |
|
Skrót FIFA | TUN |
---|---|
Związek piłkarski | Fédération Tunisienne de Football |
Rok założenia | 1956 |
Prezydent | Hamouda Ben Ammar |
Trener | ![]() |
Najwięcej meczów | ? |
Najwięcej bramek | ? |
Pierwszy mecz | Tunezja-Algieria 2-1 (Tunis, Tunezja; 25.06.1957) |
Najwyższe zwycięstwo | Tunezja-Togo 7-0 (Tunis, Tunezja; 07.01.2000) |
Najwyższa porażka | Węgry-Tunezja 10-1 (Budapeszt, Węgry; 24.07.1960) |
Reprezentacja Tunezji trzykrotnie grała w finałach mistrzostw świata. Premierowy start miał miejsce w roku 1978. Drużyna prowadzona przez legendarnego Abdelmajida Chetalego z Polską wprawdzie przegrała, ale pokonując 3:1 Meksyk, odniosła pierwsze zwycięstwo dla kontynentu afrykańskiego na światowym czempionacie.
Od drugiej połowy lat 90. piłkarstwo tunezyjskie przeżywa swoje najlepsze dni. W 1996 roku reprezentacja zdobyła wicemistrzostwo Afryki i wzięła udział w Igrzyskach Olimpijskich, a rok później zakwalifikowała się – po dwudziestoletniej przerwie – do finałów mistrzostw świata. Także w 1997 roku dwa kluby z Tunezji zdobyły najważniejsze afrykańskie trofea – Etoile Sahel wywalczył Puchar Zdobywców Pucharów, a Esperance Tunis – Puchar CAF, odpowiednik europejskiego Pucharu UEFA. Tunezja była obecna również na Mundialu 2002. Premierowy triumf z 2004 roku w Pucharze Narodów Afryki ostatecznie udowodnił, że reprezentacja, którą od czterech lat prowadzi Francuz Roger Lemerre, należy do absolutnej czołówki drużyn z Czarnego Kontynentu.
Fundamenty obecnej siły piłki tunezyjskiej zbudowali w latach 80. zagraniczni trenerzy, którzy przywieźli z Europy nowe wzorce szkoleniowe, położyli nacisk na przygotowanie taktyczne i zwiększyli dyscyplinę wśród zawodników. Dobrą opinię wyrobili sobie w Tunezji Polacy. Henryk Apostel, Bernard Blaut, Andrzej Płatek, Stefan Białas, Antoni Piechniczek, czy Ryszard Kulesza pracowali w najlepszych klubach w kraju, a dwaj ostatni prowadzili drużynę narodową. W latach 1994-1998 selekcjonerem reprezentacji był także Henryk Kasperczak.
W Tunezji piłka nożna jest sportem numer jeden. Popularność piłkarzy i trenerów jest ogromna, podobnie jak presja ze strony działaczy i kibiców, jakiej są poddawani.
Większość podopiecznych Lemerre'a, podobnie jak reprezentanci Kamerunu, czy Nigerii, gra w klubach francuskich. Niewielu występuje na co dzień w kraju, jeśli już to najczęściej w Esperance Tunis.
Spis treści |
[edytuj] Udział w mistrzostwach świata
- 1930– 1958 – Nie brała udziału
- 1962 – Nie zakwalifikowała się
- 1966 – Wycofała się z eliminacji
- 1970– 1974 – Nie zakwalifikowała się
- 1978 – Runda grupowa
- 1982– 1994 – Nie zakwalifikowała się
- 1998 – Runda grupowa
- 2002 – Runda grupowa
- 2006 – Runda grupowa
[edytuj] Udział w Pucharze Narodów Afryki
- 1957– 1959 – Nie brała udziału
- 1962 – III miejsce
- 1963 – Runda grupowa
- 1965 – II miejsce
- 1968 – Nie zakwalifikowała się
- 1970– 1974 – Nie zakwalifikowała się
- 1978 – IV miejsce
- 1980 – Wycofała się z turnieju
- 1982 – Runda grupowa
- 1984– 1992 – Nie zakwalifikowała się
- 1994 – Runda grupowa
- 1996 – II miejsce
- 1998 – Ćwierćfinał
- 2000 – IV miejsce
- 2002 – Runda grupowa
- 2004 – Mistrzostwo
- 2006 – Ćwierćfinał
[edytuj] Udział w Pucharze Konfederacji
[edytuj] Znani piłkarze
- Wissem Abdi
- Slim Ben-Achour
- Riadh Bouazizi
- Ali Boumnijel
- Raouf Bouzaiene
- Adel Chedli
- José Clayton
- Mokhtar Dhouib
- Francileudo dos Santos
- Chokri el-Ouaer
- Kais Ghodhbane
- Nejib Ghommidh
- Haykel Gmamdia
- Radhi Jaïdi
- Ziad Jaziri
- Ali Kaabi
- Jawhar Mnari
- Mehdi Nafti
- Hamed Namouchi
- Adel Sellimi
- Skander Souayah
- Hatem Trabelsi
[edytuj] Trenerzy Tunezji od lat 80.
- 1979-80 –
Dhib Hmid
- 1981-83 –
Ryszard Kulesza
- 1984-86 –
Youssef Zouaoui
- 1986-87 –
Jean Vincent
- 1987-88 –
Tarek Ben Othman
- 1988-89 –
Antoni Piechniczek
- 1990-93 –
Mrad Mahjoub
- 1993 –
Salad Akacha
- 1993-94 –
Youssef Zouaoui
- 1994 –
Faouzi Benzarti
- 1994-98 –
Henryk Kasperczak
- 1998-00 –
Franco Scoglio
- 2000-01 –
Eckhard Krautzun
- 2001-02 –
Henri Michel
- 2002-02 –
Ammar Souayah
- od 2002 –
Roger Lemerre
[edytuj] Mecze z Polską
Piłkarze Tunezji grali z Polską czterokrotnie – raz zwyciężyli, a trzy razy schodzili z boiska pokonani (bramki 2:9):
- 26 sierpnia 1960, Rzym (Włochy): POLSKA-TUNEZJA 6:1 (Pol 5, Hachorek – Kerrit) - fin.IO
- 6 czerwca 1978, Rosario (Argentyna): POLSKA-TUNEZJA 1:0 (Lato) - fin.MŚ
- 18 lutego 1979, Tunis: TUNEZJA-POLSKA 0:2 (Ogaza 2)
- 8 grudnia 1985, Tunis: TUNEZJA-POLSKA 1:0 (Jeridi)
[edytuj] Linki zewnętrzne
Algieria • Angola • Benin • Botswana • Burkina Faso • Burundi • Czad • Demokratyczna Republika Konga • Dżibuti • Egipt • Erytrea • Etiopia • Gabon • Gambia • Ghana • Gwinea • Gwinea Bissau • Gwinea Równikowa • Kamerun • Kenia • Komory • Kongo • Lesotho • Liberia • Libia • Madagaskar • Malawi • Mali • Maroko • Mauretania • Mauritius • Mozambik • Namibia • Niger • Nigeria • Republika Południowej Afryki • Republika Środkowoafrykańska • Republika Zielonego Przylądka • Rwanda • Senegal • Seszele • Sierra Leone • Somalia • Suazi • Sudan • Tanzania • Togo • Tunezja • Uganda • Wybrzeże Kości Słoniowej • Wyspy Świętego Tomasza i Książęca • Zambia • Zimbabwe
FIFA (Świat): Mistrzostwa świata • Puchar Konfederacji • Klubowy Puchar Świata • Ranking FIFA • FIFA 100
UEFA (Europa): Mistrzostwa Europy • Europejska Liga Mistrzów • Puchar UEFA • Puchar Intertoto
CAF (Afryka): Puchar Narodów Afryki • Puchar Konfederacji CAF • Afrykańska Liga Mistrzów • COSAFA Cup
OFC (Oceania): Puchar Narodów Oceanii • Klubowe Mistrzostwa Oceanii
CONMEBOL (Ameryka Południowa): Copa América • Copa Libertadores • Copa Sudamericana
CONCACAF (Ameryka Północna): Złoty Puchar • Puchar Karaibów
AFC (Azja): Puchar Azji • Azjatycka Liga Mistrzów • Puchar AFC