Res iudicata
Z Wikipedii
Res iudicata (t. "res judicata"; łac. "rzecz (już) osądzona") - pojęcie języka prawniczego określające prawomocność orzeczenia sądowego lub decyzji administracyjnej.
Istotę "rzeczy osądzonej" w dawnej nauce określano formułą Res iudicata pro veritate habetur (lub Res iudicata pro veritate accipitur) – "sprawę osądzoną uważa się za prawdę". Res iudicata znana była już prawu rzymskiemu w postaci exceptio rei iudicatae – zarzutu (ekscepcji) sprawy uprzednio rozstrzygniętej wyrokiem sądowym.
Przyjęcie rei iudicatae (powagi rzeczy osądzonej) służy pewności prawa i unikaniu wznawiania ustawicznych sporów "o to samo" (między tymi samymi stronami o ten sam przedmiot). Kolejne pozwy w tej samej sprawie będą przez sądy odrzucane. Res iudicata chroni strony postępowania przed kolejnymi procesami, i odciąża sądy od obowiązku zajmowania się sprawami wcześniej rozstrzygniętymi.
Zobacz też: