Rodzina Leonarda da Vinci
Z Wikipedii
Leonardo da Vinci był nieślubnym synem przyszłego florenckiego prawnika i księgowego ser Piera da Vinci i dziewczyny o imieniu Caterina lub Catarina. Mimo, iż urodzenie nieślubnego dziecka nie wzbudzało w XV w. we Włoszech zbytniego wstydu, to minimalizowało szanse potomka na karierę zawodową w takich szanowanych profesjach jak prawnik, czy medyk.
Spis treści |
[edytuj] Od strony ojca
[edytuj] Ród da Vinci
Da Vinci był rodem notariuszy. Członkowie rodu cieszyli się dobrym imieniem i pozycją. Prowadzili interesy w mieście i posiadali gospodarstwa na wsi. Domem pokoleń ich rodziny z XIV w. była Florencja, zaś Vinci było domem ich przodków, gdzie mieli dziedziczny majątek.
[edytuj] Członkowie rodziny
Albiera da Vinci - ur. w 1436 r., zm. w 1464 r. córka bogatego florenckiego notariusza z rodziny Amadori, siostra Alessandra, od 1452 r. pierwsza żona ser Piera (młodszego). Pochodziła z szanowanej rodziny mieszczańskiej. Po ok. 12 latach bezpłodności umarła przy porodzie. Została pochowana w czerwcu 1464 r.
Alessandro Amadori - brat Albiery, kanonik w Fiesole. Leonardo bardzo długo utrzymywał z nim kontakt.
Antonio da Vinci (młodszy) - ur. w 1476 r. pierwszy syn ser Piera (młodszego) z prawego łoża.
Antonio da Vinci (starszy) - ur. w 1372 r., zm. ok. 1465 r., syn ser Piera (starszego), mąż Lucii, ojciec ser Piera (młodszego), Giuliana, Violante i Francesca. Jako jedyny z rodu da Vincich nie wykonywał zawodu notariusza. Zamiast tego wybrał życie ziemianina. Pasjonowała go gra w tryktraka. Ze sporządzonego w 1427 r. zeznania podatkowego wiadomo, że był wówczas właścicielem gospodarstwa w Costereccia, znajdującego się niedaleko Vinci i kilku mniejszych posiadłości. Posiadał też 2 działki budowlane w Vinci, jedną w obrębie murów, drugą poza nimi. Po 1427 r. rodzina mieszkała w domku na wsi. Właściciel domu był winny Antoniowi pieniądze, więc odbierał dług mieszkając tam bez płacenia. W 1433 r. rodzina przeniosła się do Vinci.
Francesca da Vinci - ur. w 1450 r. córka Giuliana Lanfrediniego, od 1465 r. druga żona ser Piera (młodszego).
Francesco da Vinci - ur. w 1436 r., zm. w 1507 r. syn Antonia (starszego) i Lucii. Podobnie jak ojciec nie chciał zostać notariuszem. Zajmował się hodowlą jedwabników. Pomagał w pracy przy rodzinnym gospodarstwie. Nie miał żadnych potomków. W 1472 r. zawarł z Pierem (młodszym) umowę w sprawie ziemi, o której poświadczał Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga. Dażył wielką sympatią Leonarda, któremu zapisał w testamencie cały swój majątek, czemu sprzeciwiły się prawowite dzieci ser Piera (młodszego).
Giovanni da Vinci - zm. w 1406 r. w Hiszpanii syn Guida Antonio.
Giuliano da Vinci - ur. w 1427 r. syn Antonia (starszego) i Lucii. Najprawdopodobniej zmarł w dzieciństwie, gdyż zeznania podatkowe wymieniają go tylko raz.
Giulio Lanfredini - ojciec Francesci.
Guglielm da Vinci - syn ser Piera (młodszego). Jego syn w 1624 r. sprzedał budynek w Anchiano (przypuszczalne miejsce narodzin Leonarda) dla zakonu z Florencji.
ser Guido Antonio da Vinci - syn ser Michela, ojciec Giovanniego i ser Piera (starszego). Był z zawodu notariuszem.
Lucia da Vinci - ur. w 1392 r. córka notariusza z rodziny Toia di Bacchereto, żona Antonia (starszego), matka ser Piera (młodszego), Giuliana, Violante i Francesca. Jej dom rodzinny znajdował się na wschodnim stoku Mont'Albano, niedaleko Vinci. Jej rodzina zajmowała się produkcją ceramiki.
Lucrezia di Guglielmo Cortigiani - czwarta żona ser Piera (młodszego). Urodziła mu siedmioro synów i dwie córki.
Margherita di Gacopo di Guglielmo - córka Francesca di Gacopo di Guglielmo. Trzecia żona ser Piera (młodszego). Urodziła mu dwóch synów: Antonia i Guglielma.
ser Michele da Vinci - ojciec ser Guida Antonio.
ser Piero da Vinci (młodszy) - ur. 19 kwietnia 1426 r., zm. 9 lipca 1504 r. we wtorek o godzinie siódmej, syn Antonia (starszego) i Lucii, ojciec Guglielma, Leonarda i Antonia (młodszego), florencki prawnik i księgowy. Należał do klasy średniej. W jego chrzcie uczestniczyło sześcioro rodziców chrzestnych. W 1452 r. ożenił się z Albierą di Giovani Amadori. Przed zawarciem związku małżeńskiego para podpisała intercyzę. Z tego związku nie narodziło się żadne dziecko. Rok po śmierci Albiery (1464 r.) ożenił się z Francescą. Przed 1466 r. wyjechał z Vinci. Małżonkowie zamieszkali przy Via delle Prestanze, przy północnym rogu Palazzo della Signoria. Budynek należał do gildii Arte dei Mercanti. Ser Piero wynajmował go za 24 floreny rocznie. W 1467 r. zyskał tytuł notariusza i prawo wykonywania zawodu. W 1472 r. zawarł z Francesciem umowę w sprawie ziemi, o której poświadczał Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga. Następnie przez kilka lat praktykował w Pistoi. W 1475 r. ożenił się po raz trzeci. Później przebywał w Pizie, ale szybko wrócił do Florencji. Jego insygnium notarialne, widniejące na umowie z listopada 1458 r. dotyczącego Rucellaich, przedstawia obłok z literą P w środku, z wychodzącym z niego mieczem.
ser Piero da Vinci (starszy) - syn Guida Antonio, ojciec Antonia (starszego). Był najsłynniejszym notariuszem z rodu da Vincich. Zyskał uznanie we Florencji w drugiej połowie XIV w. W 1360 r. zyskał uprawnienia do wykonywania zawodu. W 1361 r. został posłem Florencji na dworze w Sassoferrato, potem zaś był notariuszem Signorii.
Violante da Vinci - ur. w 1432 r. córka Antonia (starszego) i Lucii. Zamieszkała w Pistoi po wyjściu za mąż.
[edytuj] Od strony matki
[edytuj] Rodzina Buti
Przez pokolenia rodzina uprawiała ziemię w Campo Zeppi, na wzniesieniu nad rzeką Vincio, niedaleko na zachód od Vinci. Ziemia ta była jej własnością. Wartość domu wynosiła 10 florenów, a ziemi 60. Ziemie uprawne dostarczały 5 buszli ziarna, a winnice 4 baryłki wina rocznie. W hierarchii społecznej członkowie rodziny znajdowali się stopień wyżej od dzierżawców rolnych, jednakże ledwo wystarczało im pieniędzy na podstawowe potrzeby, a ich zeznania podatkowe z XV w. świadczą, że zaczęło im się gorzej powodzić.
[edytuj] Członkowie rodziny
Antonio di Piero Buti del Vacca di Accattabriga - ur. w ok. 1428 r., zm. ok. 1490 r. wieśniak z wioski Vinci, syn Monny Piery i Piera, mąż Cateriny, ojciec Piery, Marii, Lisabetty, Francesca i Sandry. Jego przezwisko można przetłumaczyć jako "ten, który szuka zaczepki". Antonio zajmował się obróbką kamienia, wypalając wapno na zaprawę murarską do wyrobów garncarskich i na nawóz. Jego dzierżawiony (w latach 1449-53) od mnichów z florenckiego klasztoru San Pier Martire piec znajdował się w Mercatale, niedaleko na południe od Vinci. W 1469 r. ser Piero da Vinci (młodszy) wynajął dla niego ten piec. Antonio uczestniczył 8 września 1470 r. w zamieszkach podczas obchodów narodzin Marii Panny. W 1472 r. poświadczał zawarcie umowy w sprawie ziemi przez ser Piera (młodszego) i Francesca da Vincich. Kilka lat później był we Florencji świadkiem testamentu uwierzytelnionego notarialnie przez ser Piera da Vinci. Zaś w sierpniu 1480 r. sprzedawał działkę zwaną Caffaggio dla rodziny Ridolfich. Później Antonio podzielił majątek w Campo Zeppi z bratem Jacopem.
Antonia Buti del Vacca - druga żona Piera. Mieszkała razem z mężem w Campo Zeppi.
Caterina (lub Catarina) - ur. ok. 1427 r. matka Leonarda, Piery, Marii, Lisabetty, Francesca i Sandry. Nie wiadomo kim była, wieśniaczką czy córką drwala. W 1453 r. wzięła za męża Antonia di Piero Buti del Vacca. Było to małżeństwo z rozsądku, do którego nakłonili ją Vinci, dając w wianie sporą ilość pieniędzy.
Fiore Buti del Vacca - żona Jacopa, matka Lisy, Simony i Michele. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Francesco Buti del Vacca - ur. 1461 r., zm. w 1491 r. syn Antonia i Cateriny. Został ochrzczony w kościele parafialnym San Pantaleone. W dzieciństwie mieszkał razem z rodziną w Campo Zeppi. Potem zaciągnął się do wojska i zginął od pocisku, wystrzelonego ze spingardy.
Jacopo Buti del Vacca - syn Monny Piery i Piera, mąż Fiore, ojciec Lisy, Simony i Michele. Mieszkał razem z rodziną w Campo Zeppi. Potem doszło do podziału majątku z bratem Antoniem.
Lisa Buti del Vacca - córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Lisabetta Buti del Vacca - córka Antonia i Cateriny. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Maria Buti del Vacca - córka Cateriny i Antonia. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Michele Buti del Vacca - córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Monna Piera Buti del Vacca - pierwsza żona Piera, matka Jacopa i Antonia.
Piera Buti del Vacca- ur. w 1454 r. córka Cateriny i Antonia. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. Mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Piero Buti del Vacca - mąż Monny Piery, a potem Antonii, ojciec Jacopa i Antonia. Mieszkał w Campo Zeppi.
Sandra Buti del Vacca - ur. w 1463 r. córka Antonia i Cateriny. Została ochrzczona w kościele parafialnym San Pantaleone. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
Simona Buti del Vacca - córka Jacopa i Fiore. W dzieciństwie mieszkała razem z rodziną w Campo Zeppi.
[edytuj] Drzewo genealogiczne
| 4. Antonio da Vinci (starszy) | ||||||
| 2. ser Piero da Vinci (młodszy) | ||||||
| 5. Lucia da Vinci | ||||||
| 1. Leonardo da Vinci | ||||||
| 6. NN | ||||||
| 3. Caterina | ||||||
| 7. NN | ||||||
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Buchholz E. L., Leonardo da Vinci, Życie i twórczość, Pracownia Wydawnicza "ElSet", 2005, ISBN 3-8331-1830-X
- Nicholl Ch., Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Warszawa 2006, Wyd. W.A.B., ISBN 83-7414-220-0
