Rohatka
Z Wikipedii
Rohatka (słow. Príelom) – przełęcz (2288 m n.p.m.) w głównej grani Tatr pomiędzy dolinami Staroleśną (Veľká Studená dolina) i Świstową (Svišťová dolina) należącą do systemu Doliny Białej Wody (Bielovodská dolina).
Rohatka położona jest pomiędzy szczytami: Małą Wysoką (Východná Vysoká) i Dziką Turnią (Divá veža), dokładniej Turnią nad Rohatką.
Ta wąska, głęboka przełęcz była używana już w XIX wieku. Pierwsze znane przejście turystyczne: Karl Kalchbrenner z przewodnikami 1864, zimą – w 1911 węgierscy taternicy, polscy narciarze w 1913. Istniejący, znakowany szlak turystyczny został wytyczony i zabezpieczony łańcuchami w 1912. Nazwa przełęczy Rovátka jest pochodzenia węgierskiego. Wiąże się ze sterczącym w siodle karbem. Dawniej przełęcz naywano "Zawracikiem".