Roman I Lekapen

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł wymaga dopracowania.
Należy w nim poprawić: styl, formatowanie, pov.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.

Moneta Romana I.

Roman I Lekapen (870-15 czerwca 948) – cesarz bizantyjski w latach 919-944. Pochodził z chłopskiej, armeńskiej rodziny. Był drongariosem floty cesarskiej. W 919 r. został regentem do czasu uzyskania dorosłości przez Konstantyna VII, jednak już w 920 roku został współcesarzem, a niedługo później cesarzem, i usunął na drugi plan swojego podopiecznego. W 924 roku odparł ataki Symeona, cara Bułgarii na Konstantynopol i spotkał się z nim osobiście.

Skodyfikował prawo, głównie prawo pierwokupu ziemi przez krewnych i sąsiadów zmarłego lub niewypłacalnego chłopa; dbał o armię i swój lud - wiedział, czego im potrzeba; jego najlepszym wodzem był Jan Kurkaus. w 941 roku odparł atak Rusinów na Konstantynopol, a w 944 roku podpisał z nimi umowę, będącą w dużej mierze powtórzeniem umowy z 911 roku. Za jego czasów Kurkaus ruszył na Bliski Wschód - zdobył Martynopolis, Darę, Nisibis i Edessę, gdzie znajdował się tzw. Mandilion - chusta z odbitą twarzą Jezusa. 16 grudnia 944 został aresztowany i zesłany na wyspę Protoi na rozkaz synów, Stefana i Konstatyna, gdzie zmarł jako mnich.