Rycheza Lotaryńska
Z Wikipedii
Rycheza Lotaryńska |
|
Królowa Polski | |
Okres urzędowania | od 1025 do 1063 |
Poprzednik | Oda Miśnieńska |
Następca | Maria Dobroniega |
Dane biograficzne | |
Dynastia | Ludolfingowie (po matce) |
Urodzona | ok. 993 |
Zmarła | 21 marca 1063 |
Ojciec | Ezzon |
Matka | Matylda Saksońska |
Mąż | Mieszko II Lambert |
Dzieci | Kazimierz I Odnowiciel Gertruda Mieszkówna NN (córka) |
Rycheza Lotaryńska, Ryksa (ur. ok. 993, zm. 21 marca 1063 w Saalfeld) – żona Mieszka II, polska królowa.
Spis treści |
[edytuj] Pierwsze lata życia i małżeństwo z Mieszkiem II
Była córką palatyna reńskiego Ezzona (Erenfrieda) i Matyldy, siostry Ottona III. Lata młodości spędziła najprawdopodobniej w klasztorze w Kwedlinburgu (lub w Gandersheim). Na mocy jednego z postanowień zjazdu w Merseburgu w 1013 roku została poślubiona przez Mieszka II Lamberta, co stanowić miało przypieczętowanie zawartego wówczas pokoju.
[edytuj] Królowa Polski
W 1025 roku wraz z mężem została koronowana na królową Polski. Pod koniec 1031 roku, w związku z zaistniałą sytuacją polityczną (objęcie władzy przez Bezpryma i ucieczka Mieszka II do Czech), zdecydowała się na powrót do Niemiec. Do Polski powróciła dopiero po śmierci Mieszka II w 1034 roku (hipoteza). Rycheza wraz z synem Kazimierzem Odnowicielem dążyła do odbudowania osłabionego aparatu państwowego, wzmocnienia władzy monarszej, ukrócenia anarchii. W wyniku działań przeciwników została wraz z synem wypędzona z Polski. Powróciła do Niemiec, zabierając insygnia królewskie i cały majątek (zostało to zwrócone wraz z powrotem Kazimierza Odnowiciela do Polski). Do końca życia używała tytułu królewskiego.
[edytuj] Życie zakonne
W 1047 wstąpiła do klasztoru benedyktyńskiego w Brauweiler. Przebywała w nim do śmierci. Śmierć Rychezy odbiła się szerokim echem w Niemczech. Jej zgon zapisało co najmniej 5 nekrologów. Nekrolog brunwilerski zapisał następujące słowa (w tłumaczeniu polskim): "Zmarła najsławniejsza Rycheza królowa Polski, córka fundatorów, której pamięć obchodzi się uroczyście". Została pochowana w kolegiacie Panny Marii ad Gradus w Kolonii, której była dobrodziejką.
[edytuj] Pochówek
Po zburzeniu kościoła Panny Marii ad Gradus, jej zwłoki zostały przeniesione w 1816 r. do katedry kolońskiej, gdzie często zmieniały swe miejsce, aby wreszcie spocząć w kaplicy chórowej, poświęconej św. Janowi Chrzcicielowi. W dniu 8 września 1959 r. nastąpiło otwarcie grobowca królowej. Ekspertyza lekarska wykazała, że Rycheza była osobą o delikatnej postaci (die selige Rycheza war von kleiner zierlicher Gestalt). Okazało się również, że Rycheza złamała kiedyś obojczyk, co jak przypuszcza autor protokołu otwarcia grobowca, mogło być spowodowane upadkiem z konia. W Niemczech jest uważana za osobę świątobliwą. Została zaliczona w poczet błogosławionych.
[edytuj] Genealogia
4. Herman zm. 996 | ||||||
2. Ezzon zm. 21 maja 1034 | ||||||
5. Jadwiga | ||||||
1. Rycheza Lotaryńska zm. 21 marca 1063 | ||||||
6. Otto II zm. 7 grudnia 983 | ||||||
3. Matylda Saksońska zm. 4 listopada 1025 | ||||||
7. Teofano zm. 15 września 991 | ||||||