Seattle SuperSonics

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Seattle Supersonics
Konferencja	Western Conference
Dywizja	Northwest Division
Założony	1967
Nazwy	Seattle SuperSonics (1967-)
Hala	Key Arena
Miasto	Seattle (Waszyngton)
Barwy	Zielone, Złote
Trener	Bob Hill
Właściciel	Professional Basketball Club LLC
Mistrzostwa NBA	1 (1979)
Zwycięstwa w konferencji	3 (1978, 1979, 1996)
Zwycięstwa w dywizji	6 (1979, 1994, 1996, 1997, 1998, 2005)
Maskotka

Seattle Supersonics - klub NBA z Seattle w stanie Waszyngton istniejący od 1967 r. Od czerwca 2006 r. właścicielami klubu jest grupa biznesmenów z Oklahoma City.

Sonics zdobyli jeden raz w swej historii tytuł Mistrza NBA, w 1979 r., zwyciężając w finale Washington Bullets. Najsłynniejszym zawodnikiem mistrzowskiej drużyny był Dennis Johnson, wybrany MVP finałów. Wcześniej, w 1978 r., drużyna pierwszy raz w swojej historii zagrała w finale ligi, przegrywając także z Washington Bullets. W 1996 r., Sonics, prowadzeni przez Gary Paytona, z Shawnem Kempem, Detlefem Schrempfem i Samem Perkinsem w składzie, zanotowali trzeci występ w finale, przegrywając z powracającymi na tron mistrzowski Chicago Bulls.

[edytuj] Skład

Seattle SuperSonics Skład
Trener: Brian Hill
SG	34	Ray Allen - kapitan	(Connecticut)
PF	4	Nick Collison	(Kansas)
SF	16	Noel Felix	(Fresno)
PF	21	Danny Fortson	(Cincinnati)
SG	15	Mickael Gelabale	(Francja)
SF	7	Rashard Lewis	(Houston)
C	27	Johan Petro	(Francja)
PG	8	Luke Ridnour	(Oregon)
C	18	Saer Sene	(Senegal)
C	31	Robert Swift	(Bakersfield)
PG	25	Earl Watson	(UCLA)
F/C	54	Chris Wilcox	(Maryland)
SF	12	Damien Wilkins	(Georgia)
PG	29	Mike Wilks	(Rice)