Silnik krokowy

Z Wikipedii

Silnik krokowy – silnik elektryczny, w którym impulsowe zasilanie prądem elektrycznym powoduje, że jego wirnik nie obraca się ruchem ciągłym, lecz wykonuje za każdym razem ruch obrotowy o ściśle ustalonym kącie. Dzięki temu, kąt obrotu wirnika jest ściśle zależny od liczby dostarczonych impulsów prądowych, a prędkość kątowa wirnika jest dokładnie równa częstotliwości impulsów pomnożonej przez wartość kąta obrotu wirnika w jednym cyklu pracy silnika.

Kąt obrotu wirnika pod wpływem działania jednego impulsu może mieć różną wartość, zależnie od budowy silnika – jest to zwykle wartość od kilku do kilkudziesięciu stopni. Silniki krokowe, zależnie od przeznaczenia są przystosowane do wykonywania od ułamków obrotu na sekundę do nawet kilku tysięcy obrotów na sekundę.

Są trzy podstawowe typy silników krokowych pod względem budowy:

• silnik z magnesem trwałym,
• silnik o zmiennej reluktancji,
• silnik hybrydowy.

Silniki krokowe są stosowane wszędzie tam, gdzie kluczowe znaczenie ma możliwość precyzyjnego sterowania ruchem:

• w szeroko rozumianej automatyce – w mechanicznych urządzeniach regulacyjnych (np: automatycznych zaworach);
• w urządzeniach pomiarowych np. zegarach elektronicznych do przesuwania wskazówek;
• w robotyce – do sterowania ruchem ramion robotów, kół w automatycznych wózkach widłowych itp.;
• w komputerach – np. w twardych dyskach, gdzie zadaniem silnika jest zapewnienie ruchu głowicy odczytująco-zapisującej po prostej radialnej w stosunku do talerzy pokrytych nośnikiem magnetycznym;
• w drukarkach igłowych i atramentowych oraz ploterach – do sterowania ruchem głowicy drukującej/igły i przesuwu papieru/folii;
• w napędach CD/DVD – do sterowania ruchem głowicy czytającej zawierającej laser;
• w samochodach – odpowiada za obroty na biegu jałowym i ssanie przy uruchomieniu silnika i zaraz po.

Zobacz też: silnik liniowy