Skolecyt
Z Wikipedii
Skolecyt – minerał z gromady krzemianow, zaliczany do grupy zeolitów. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony.
Nazwa pochodzi od gr. skolex = robak, (skoliaxo = krzywić się) i nawiązuje do zachowania tego minerału w płomieniu dmuchawy, w którym wzdyma się, krzywi i wykręca.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości:
- Wzór chemiczny: Ca[ Al 2Si3O10] x 3 H 2 O – uwodniony glinokrzemian wapnia.
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Twardość: 5-5,5
- Gęstość: 2,2-2,3
- Rysa: biała
- Barwa: biała, szara, żółtawa, , bywa bezbarwny
- Przełam: nierówny, muszlowy
- Połysk: szklisty (na ścianach), perłowy (na powierzchni łupliwości)
- Łupliwość: wyraźna
Tworzy kryształy słupkowe, pręcikowe, igiełkowe i włosowe. Często występują zbliźniaczenia i podłużne prążkowanie zgodne z wydłużenie słupa. Występuje w skupieniach zbitych, włóknistych, promienistych, wachlarzowatych. Najpiękniejsze kryształy występują w druzach w formie szczotek krystalicznych. Podobny jest do natrolitu. Jest kruchy, przezroczysty; współwystępuje z apofyllitem, stilbitem, heulandytem, laumontytem.
[edytuj] Występowanie:
Minerał wtórny, hydrotermalny i postwulkaniczny. Występuje w pustkach bazaltów i fojalitów także granitów i ipegmatytów.
Miejsca występowania: Islandia, Wyspy Owcze, Szkocja, okolice Wezuwiusza – Włochy, Rosja – Ural, Indie – oklice Bombaju, USA – Kolorado, Kalifornia, Brazylia.
W Polsce - spotykany na Dolnym Śląsku w rejonie Strzegomia (okolice Żółkiewka, Czernicy, Zimnika). Znany i spotykany jest także w Dolinie Wielickiej (Tatry).
[edytuj] Zastosowanie:
- ma znaczenie naukowe
- bardzo ceniony przez kolekcjonerów
[edytuj] Bibliografia:
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997r.
Zobacz też: zeolit
