Stilbit
Z Wikipedii
Stilbit (Desmin) – minerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Jest minerałem pospolitym.
Nazwa pochodzi od gr. stilbe = połysk; nazwa desmin od gr. desme = wiązka (snop) i nawiązuje do snopowych skupień tego minerału.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości:
- Wzór chemiczny: Ca[Al.2Si7O18] x 7 H2O – uwodniony glinokrzemian wapnia
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Twardość: 3,5-4
- Gęstość: 2,1-2,2
- Rysa: biała
- Barwa: biała, żółtawa, czerwona, brunatna
- Przełam: nierówny
- Połysk: szklisty, diamentowy, na powierzchniach łupliwości - perłowy
- Łupliwość: dobra i bardzo dobra, niewyraźna – dwukierunkowa
Tworzy skupienia zbite, ziarniste, blaszkowe, kuliste, groniaste, promieniste, snopkowe. Prawidłowo wykształcone kryształy są spotykane w druzach. Często tworzą zbliźniaczenia (kryształy przyjmują pseudorombową postać). Spotykane są też bliźniaki krzyżowe. Jest kruchy i przezroczysty.
[edytuj] Występowanie:
Powstaje podczas procesów aktywności wulkanicznej. Najczęściej występuje w pustkach skał bazaltowych. W szczelinach łupków krystalicznych występuje razem z kwarcem, epidotem, adularem.
Miejsca występowania: Indie, Australia, Wielka Brytania, Kanada, USA, Brazylia, Włochy, Szwajcaria.
W Polsce – pospolity w próżniach granitów strzegomskich i strzelińskich, w melafirach, gnejsach hornfelsowych okolic Niemczy, łupkach krystalicznych Ciechanowic i okolic Jeleniej Góry. Spotykany w żyłach hydrotermalnych przecinających granity.
[edytuj] Zastosowanie:
- ma znaczenie naukowe – określanie warunków przeobrażeń skał
- atrakcyjny kamień kolekcjonerski
[edytuj] Bibliografia:
- O. Medenbach, C. Sussieck – Fornefeld -Minerały – „Świat Książki” 1996r.
- W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998r.
- W. Schumann – Minerały świata – O. Wyd. ”Alma - Press” 2003r.
- J.Bauer – Przewodnik Skały i minerały – Wyd. Multico 1997r.