Socjonika
Z Wikipedii
Socjonika (słowo powstałe z połączenia ang. society - społeczeństwo i bionics - bionika) - teoria międzyludzkich stosunków psychologicznych, rozumianych jako wymiana informacji i działań.
U podstaw nauki leży przede wszystkim klasyfikacja typów psychologicznych, bazująca na pracy Psychological Types Carl Gustav Jung, ale także freudowska teoria świadomości i podświadomości, oraz koncepcja metabolizmu energetyczno-informacyjnego Antoniego Kępińskiego. Twórcą socjoniki jest litewski socjolog Aušra Augustinavičiūtė; nauka powstała w latach 70. XX wieku.
Kluczowym pojęciem socjoniki jest typ informacyjnego metabolizmu (socjotyp). Jest to o sposób wymiany informacji pomiędzy człowiekiem i jego otoczeniem. Jest on niezmienny, uwarunkowany genetycznie. Charakteryzuje się on specyficznym układem 4 funkcji opisanych przez Junga, zmienionych przez Augustinavičiūtė. Wyróżnia się więc opozycje:
- logiczno-etyczną,
- intuicyjno-sensoryczną,
- racjonalistyczno-irracjonalistyczną,
- ekstrawertyczno-introwertyczną.
Typów powstałych przez dobór tych czterech funkcji jest 16. Pomimo dużej ilości ewentualnych kombinacji pomiędzy dwoma typami, tylko 8 par uznanych jest za komplementarne, uzupełniające się. Przykładowe typy:
- Żukow - typ logiczny, sensoryczny, ekstrawertyczny, irracjonalny,
- Dostojewski - typ etyczny, intuicyjny, introwertyczny, racjonalny.
W 1991 założono w Kijowie Międzynarodowy Instytut Socjoniki. Socjonika nie jest uznawana za naukę, niektórzy uznają ją za gałąź psychologii, inni - za pseudonaukę.
