Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej
Z Wikipedii
Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej (STSM, ang. Permanent Court of International Justice, fr. Cour permanente de Justice internationale) był pierwszym sądem międzynarodowym o zasięgu powszechnym. Został powołany na podstawie art. XIV Paktu Ligi Narodów, poprzez ratyfikację protokołu o przyjęciu Statutu STSM w 1921. Rozpoczął działalność 30 stycznia 1922, a formalnie zakończył 31 grudnia 1946, chociaż ostatnia sesja miała miejsce w lutym 1940.
Do 1936 składał się z jedenastu sędziów i czterech zastępców, a następnie z piętnastu sędziów. Zastępcy mieli zasiadać w składzie STSM tylko, jeżeli mniej niż 11 sędziów mogło orzekać. Każdy sędzia oraz zastępca musiał pochodzić z innego państwa. Byli wybierani przez Zgromadzenie oraz Radę Ligi Narodów na dziewięcioletnią kadencję. W przypadku śmierci lub rezygnacji sędziego przeprowadzano wybory uzupełniające. Polak Michał Rostworowski był sędzią od 1931 do śmierci w 1940.
STSM rozstrzygał spory między państwami, a także wydawał opinie doradcze. W sumie rozpoznał 66 spraw, wydał 32 wyroki oraz 27 opiniii doradczych.
Następcą STSM jest Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości.