Stanisław Jasiukowicz
Z Wikipedii
Stanisław Jasiukowicz pseudonim "Opolski" (ur. 8 grudnia 1882, zm. prawdopodobnie 1946 w więzieniu radzieckim w Butyrkach) - polski polityk, jeden z czołowych polityków Narodowej Demokracji.
Studiował inżynierię lądową i prawo w Sankt Petersburgu, w Monachium obronił doktorat z ekonomii. W czasie studiów należał do tajnej organizacji patriotycznej Związku Młodzieży Polskiej "Zet". Pisywał artykuły do Przeglądu Wszechpolskiego. Wstąpił do Narodowej Demokracji, był też członkiem Ligi Narodowej. W niepodległej Polsce działał w Narodowym Zjednoczeniu Ludowym a od 1920 w Związku Ludowo-Narodowym. W latach 1920, 1923, 1928, 1930, był posłem na Sejm RP.
W czasie wojny czynny był w konspiracji narodowców. W 1943 jako jeden z trzech zastępców Delegata Rządu na Kraj wszedł w skład Delegatury Rządu na kraj. W lipcu 1944 został ministrem. Wszedł do Krajowej Rady Ministrów (istniejącej od 26 lipca 1944). Nadzorował departamenty: Finansów, Rolnictwa, Przemysłu i Handlu, nadzorował kontrolę państwową i politykę zagraniczną. W lutym 1945 został aresztowany przez NKWD wraz z 15 innymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego. Bezprawnie sądzony w Moskwie w procesie szesnastu, został 21 czerwca 1945 skazany na 5 lat więzienia. Został prawdopodobnie zamordowany w więzieniu na Butyrkach w 1950.
11 listopada 2006 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.
