Stefan Aleksander Okrzeja
Z Wikipedii
Stefan Aleksander Okrzeja (ur. 3 kwietnia 1886 w Warszawie, zm. 21 lipca 1905 tamże) – robotnik, działacz niepodległościowego nurtu ruchu robotniczego. Od 1904 roku członek Polskiej Partii Socjalistycznej oraz jej Organizacji Bojowej.
26 marca 1905 roku uczestniczył w zamachu bojowym na komisariat policji na Pradze, którego ofiarą padł oberpolicmajster Nolken. Schwytany przez rosyjską policję został aresztowany i skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 21 lipca 1905 roku. Wzmianki na temat zamachu oraz jego celowości można znaleźć w książce Danuty Koral "Wydziedziczeni", gdzie autorka poddaje w wątpliwość celowość tego zamachu.
Imię Stefan nadano również jego bratu urodzonemu w 1907: Stefanowi Stanisławowi.
Okrzeja wszedł do panteonu narodowych bohaterów już w latach II Rzeczypospolitej. Jego imię nosiła m.in. 28 Dywizja Piechoty Armii Krajowej.
W czasach PRL władza, przedstawiała Okrzeję jako komunistę. Natomiast w czasach współczesnych organizację postkomunistyczne i lewicowe, uważają go za socjalistę-patriotę i swojego ideowego przodka. Przykładem może być nadanie imienia Okrzei Kołu Akademickiemu SLD w Lublinie.
