Epidot
Z Wikipedii
Epidot - minerał z grupy krzemianów. Epidot jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym.
Nazwa pochodzi od greckiego epidosis = dodatek, ponieważ przez długi czas był uważany za odmianę turmalinu i po wyodrębnieniu konieczne było uzupełnienie klasyfikacji.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
- Wzór chemiczny: Ca2(Fe3+,Al)Al2[O/OH/SiO4/Si2O7] - zasadowy krzemian wapnia, żelaza i glinu.
- Układ krystalograficzny: jednoskośny
- Pokrój: słupkowy, pręcikowy
- Barwa: zazwyczaj zielony z licznymi odmianami
- Twardość w skali Mohsa: 6-7
- Gęstość: 3,25-3,50 g/cm3
- Rysa: biała, jasnoszara
- Łupliwość: doskonała, jednokierunkowa
- Przełam: nierówny, muszlowy
Tworzy kryształy słupkowe, tabliczkowe, igiełkowe. Często z poprzecznymi zbrużdzeniami. Wykształca ponad 200 różnych postaci. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, włóknistych. Dobrze wykształcone kryształy spotykane są w druzach i szczelinach skalnych, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Jest kruchy, przezroczysty, w zależności od kierunku obserwacji zmienia swoją barwę od ciemnozielonej do żółtozielonej.
[edytuj] Odmiany
- Tawmawit - czerwonozielony z domieszką chromu.
[edytuj] Występowanie
Występuje w druzach pegmatytów oraz w zmienionych granitach, granodiorytach i diorytach, gdzie stanowi produkt przeobrażeń hydrotermalnych.
Miejsca występowania: Austria – okolice Salzburga w Alpach (kryształy ciemnozielone o długości do 40 cm); Rosja – Ural (kryształy do 20 cm), USA – okolice Jeziora Górnego, Kalifornia, Massachusetts (kryształy do 15 cm); Meksyk, Brazylia – Minas Gerais, Mozambik, Francja, Włochy, Szwajcaria, Czechy, Norwegia, Finlandia.
W Polsce występuje na Dolnym Śląsku wśród granitów i pegmatytów okolic Strzegomia, Strzelina oraz w Tatrach.
[edytuj] Zastosowanie
- kryształy epidotu znajdują zastosowanie w jubilerstwie – szlif fasetkowy.
- ma znaczenie naukowe - wskaźnik warunków i charakteru metamorfizmu.
- kamień wysoko ceniony i poszukiwany przez kolekcjonerow