Swoboda umów
Z Wikipedii
Swoboda umów to zasada prawa zobowiązań polegająca na przyznaniu podmiotom prawnym ogólnej możliwości zawierania i kształtowania treści umów w granicach zakreślonych przez prawo. Na swobodę umów składają się cztery elementy:
- swoboda w zawieraniu umowy
- swoboda w wyborze kontrahenta
- swoboda w kształtowaniu treści umowy
- swoboda w wyborze formy zawarcia umowy
Zakres swobody umów wyznacza treść lub cel stosunku zobowiązaniowego, które nie mogą sprzeciwiać się naturze tego stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
W szczególnych przypadkach zasada swobody umów może zostać wyłączona lub ograniczona przez ustawę z uwagi na wyższe racje prawem chronione. Administracyjny przymus zawierania umów przez przedsiębiorców z konsumentami funkcjonuje w prawie przewozowym, telekomunikacyjnym i energetycznym.
Swoboda umów ogranicza się tylko do prawa zobowiązań. Nie istnieje natomiast w prawie rzeczowym i spadkowym, gdzie katalog dopuszczalnych umów jest wyraźnie i wyczerpująco określony w ustawie.
[edytuj] Zobacz też
- umowa nazwana
- umowa nienazwana