Syzyfowe prace

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Ten artykuł jest aktualnie dopracowywany w Klinice Ważnych Artykułów. Jeśli możesz, pomóż w jego poprawie.

Syzyfowe prace - powieść Stefana Żeromskiego, która pierwodrukiem ukazała się w Nowej Reformie w 1897 roku. Żeromski opublikował ją pod pseudonimem Maurycy Zych. W Syzyfowych pracach autor na podstawie własnych doświadczeń z dzieciństwa i lat młodzieńczych przedstawił obraz szkoły w rosyjskim Królestwie Polskim i walkę polskiej młodzieży z rusyfikacją. Jest to powieść autobiograficzna, Żeromski to Borowicz a Kleryków to nic innego jak Kielce czyli miasto gdzie uczył się i mieszkał Żeromski. Tytuł powieści "Syzyfowe prace" ma się odnosić do bezcelowych wysiłków zaborców rosyjskich mających na celu zrusyfikowanie młodzieży polskiej.Jest to powieść o charakterze autobiograficznym

[edytuj] Postacie

Marcin Borowicz - główny bohater. Jego losy opisane są na przestrzeni kilku lat.
Andrzej Radek - pochodzi z Pajęczyna Dolnego, z rodziny chłopskiej. Początkowo chodził do progimnazjum w Pyrzogłowach. Następnie przeniósł się do szkoły klasycznej w Klerykowie.
Bernard Zygier - został wydalony z gimnazjum w Warszawie za patriotyzm. Przybywa do Klerykowa, by uczęszczać na lekcje w klerykowskim gimnazjum.
nauczyciele gimnazjum w Klerykowie
- Rudolf Leim - nauczyciel łaciny
- Iłarion Stiepanycz Oziejskij - nauczyciel języka rosyjskiego
- profesor Sztetter - nauczyciel nieobowiązkowego przedmiotu języka polskiego
- profesor Nogacki - nauczyciel arytmetyki
- Kostriulew - nauczyciel historii
- Kriestoobradnikow - dyrektor gimnazjum
- inspektor Zabielskij - pomocnik dyrektora
Walecki, pseudo: "Figa" - uczeń gimnazjum w Klerykowie. Podczas lekcji historii wystąpił w obronie katolickiej wiary, za co został surowo ukarany.
Bracia Daleszowscy
Anna Stogowska - zwana Birutą.uczennica żeńskiego gimnazjum.Marcin poznał ja w 7 klasie. Córka polskiego lekarza i Rosjanki. Matka chciała wychować dzieci na prawdziwych Polaków. Po śmierci matki Anna przejęła jej domowe obowiązki. Była pracowita, zamknięta w sobie, zbuntowana. Koleżanki uważali ją za dziwaczkę
rodzice Marcina(Helena i Walenty)Matka Marcina. Chorowita i wrażliwa kobieta. Przesadnie rozpieszczała jedynaka, zależało jej na wykształceniu Marcinka. Ojciec był zubożałym właścicielem ziemskim, utracił majątek po powstaniu styczniowym. Pracowity i troskliwy
Antoni Paluszkiewicz(Kawka) - nauczyciel dwóch młodych paniczów, był pierwszym nauczycielem Andrzeja Radka
pani Przepiórkowska prowadziła stancję dla chłopców, nazywana przez chłopców Przepiórzycą
radcy Somonowicz i Grzebicki.

[edytuj] Streszczenie utworu

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Marcin Borowicz skończywszy osiem lat, został odwieziony przez rodziców do szkoły państwowej w Owczarach. Rodzina Borowiczów była zubożałą, po powstaniu styczniowym, szlachtą. Nie mogła zatrudnić do domu korepetytora. Nauczyciel Wiechowski miał przygotować chłopca do klasy wstępnej gimnazjum.

Szkoła znajdowała się w zaniedbanym domu. Rodzice Marcina spędzając wieczór u państwa Wiechowskich, uzgodnili szczegóły zapłaty za naukę dla syna.Wiechowskiego chcieli wyrzucić za to, że uczył dzieci w języku polskim, a nie w języku rosyjskim.