Tadeusz Dołęga-Mostowicz

Z Wikipedii

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (ur. 10 sierpnia 1898 w Okuniewie na Witebszczyźnie, zm. 20 września 1939 w okolicach Kut na Pokuciu) - polski pisarz, prozaik. Do 1917 roku studiował prawo w Kijowie, należał w tym czasie do konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. Po przyjeździe do Warszawy zaciągnął się ochotniczo do wojska, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1922-1926 był współpracownikiem, a następnie redaktorem dziennika "Rzeczpospolita". Jako felietonista używał wówczas pseudonimu C. hr. Zan.

Autor kilkunastu powieści, m.in. Ostatnia brygada (druk w odcinkach 1930, wyd. książkowe 1932), Kariera Nikodema Dyzmy (1932), Kiwony (druk w odcinkach 1932, wyd. książkowe 1987), Prokurator Alicja Horn (1933), Dr Murek zredukowany i Drugie życie doktora Murka (1936), Znachor (1937), Profesor Wilczur (1939), Pamiętnik pani Hanki (1939). Niezwykła popularność tych utworów wynikała z atrakcyjności fabuły, pełnej melodramatycznych i sensacyjnych powikłań, połączonych z krytyką ówczesnej rzeczywistości.

Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Zginął w czasie zajmowania Kut przez Armię Czerwoną ( zastrzelony przez żołnierzy sowieckich - był cywilem w długich oficerskich butach). Jego prochy sprowadzono do Warszawy 24 listopada 1978 roku i pochowano w katakumbach Cmentarza Powązkowskiego.

Tadeusz Dołęga-Mostowicz jest autorem znanego aforyzmu: Są trzy rzeczy wieczne: wieczne pióro, wieczna miłość i wieczna ondulacja. Najtrwalsze z tego wszystkiego jest wieczne pióro.