Tadeusz Nowak
Z Wikipedii
Tadeusz Nowak (ur. 11 listopada 1930 roku w Sikorzycach koło Dąbrowy Tarnowskiej - zm. 10 sierpnia 1991 w Skierniewicach) - polski poeta i pisarz.
Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1948 opublikował pierwszy wiersz w tygodniku „Wici”. W 1953 wydał pierwszy tomik poezji "Uczę się mówić". Oprócz poezji zajmował się także prozą, czego przykładem są zbiory opowiadań "w puchu Alleluja", czy powieści "Takie większe wesele", "A jak królem, a jak katem będziesz", "Diabły", "Dwunastu","Prorok" "Wniebogłosy".
Uważany jest za jednego z najwybitniejszych powojennych pisarzy tzw. nurtu literatury chłopskiej.
[edytuj] Wybrana bibliografia
- "Uczę się mówić"
- "Prorocy już odchodzą"
- "Psalmy na użytek domowy'
- "Kolędy stręczyciela"
- "Obcoplemienna ballada"
- "Ziarenko trawy"
- "W jutrzni"
- "Takie większe wesele"
- "A jak królem, a jak katem będziesz"
- "Pacierze i paciorki"
- "Prorok"
- "Psalmy"
- "Wniebogłosy"
[edytuj] Zobacz też
Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z literaturą. Jeśli możesz, rozbuduj go.Pieśni Marka Grechuty do słów Tadeusza Nowaka
