The Band
Z Wikipedii
| The Band | |
| Rok założenia | 1958-1978 |
| Pochodzenie |  Kanada |
| Gatunek | Folk rock, country rock, jam rock, blues |
| Wytwórnia płytowa | Columbia Records, Pickwick |
| Aktualni członkowie | Levon Helm, Rick Danko, Garth Hudson, Aaron Hurwitz, Randy Ciarlante |
| Byli członkowie | Ronnie Hawkwins, Richard Manuel, Robbie Robertson |
| Współpracownicy | Bob Dylan, Eric Clapton, Van Morrison, Neil Young |
| [http://www.thebandmusic.net/ ,
http://theband.hiof.no/ Strona internetowa] |
|
The Band - kanadyjska grupa rockowa grająca folk rock i country rock z domieszką psychodelicznego rocka.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Grupa powstała w 1958 roku jako grupa towarzysząca folkowemu śpiewakowi Ronniemu Hawkwinsowi i nosiła nazwę The Hawks. Przez pierwsze lata intensywnie koncertowała w Ontario, potem w całej Ameryce Północnej wtapiając się w nowojorski pejzaż "podziemia artystycznego" lat sześćdziesiątych. Grupa dwukrotnie zmieniała nazwę: pewien czas nazywała się Canadian Squires by w końcu przyjąć nazwę The Band, czyli po prostu "zespół muzyczny", "grupa". Zbiegło się to w czasie z propozycją Boba Dylana by grupa wspomagała go w studio i na koncertach. The Band pozostała akompaniatorem Boba Dylana przez kilka następnych lat zdobywając szeroki rozgłos.
W 1968 grupa zaczęła nagrywać swoją własną muzykę. Bogate instrumentalnie brzmienie, jakie grupa wypracowała, było miksem folk rocka i country rocka, psychodelicznego rocka i bluesa. Wiele przebojów nagranych w latach 1968-1976 grane jest przez stacje radiowe do dziś i zaskakuje swą świeżością. Wszyscy muzycy grupy byli bardzo sprawnymi instrumentalistami i doskonałymi wokalistami. Za lidera grupy uważa się Richarda Manuela, który napisał poetyckie teksty do największych przebojów grupy - Whisperin Pines, In A Station, The shape I'm In czy Jawbone. Autorem większości piosenek (zarówno tekstów jak i melodii) był jednak Robbie Robertson. The Band wielokrotnie sięgał również po teksty Dylana - min. w takich folkowych perełkach jak: When You Awake, I Shall be Released, Wheell's on fire, nadając tym samym jego twórczości nowej jakości i oryginalnej interpretacji.
W czasie kiedy z The Band związał się Bob Dylan - grupa spotkała się ze skrajnie negatywnym przyjęciem. Publiczność, która przychodziła głównie po to, aby zobaczyć Dylana na żywo, mówiła: "Ten zespół nie czuje piosenek Dylana", "chcieliśmy posłuchać Boba Dylana, a nie trzeciorzędną kapelkę popową". Wielkiego barda posądzono wówczas o skomercjalizowanie i zdradę folku. Sam Dylan wyznał - "związałem się z The Band, ponieważ miałem już dość folku". Do The Band na długo przyległa jednak negatywna opinia; publiczność nie doceniała tej niewątpliwie wartościowej muzyki. Grupa, niezrażona niepowodzeniami i licznymi oszczerstwami rzucanymi pod jej adresem, kontynuowała współpracę z Dylanem.
W 1978 roku po szesnastu latach ciągłego koncertowania grupa postanowiła rozwiązać się. Jej ostatnim, pożegnalnym koncertem było olbrzymie przedsięwzięcie muzyczne, w którym obok The Band wzięła udział cała plejada gwiazd rocka, folk rocka i bluesa. W wyniku koncertu powstał album oraz film wyreżyserowany przez Martina Scorsese zatytułowany Last Waltz, czyli Ostatni walc. Na koncercie, tak jak i na filmie, obok członków The Band wystąpili: Bob Dylan, Joni Mitchell, Neil Diamond, Van Morrison, Emmylou Harris, Ringo Starr, Neil Young, Eric Clapton, Muddy Waters, The Staples, Dr. John, Bobby Charles, Ronnie Hawkins i Paul Butterfield.
W roku 1986 (podczas długiego tournee zespołu po Europie) śmiercią samobójczą zmarł Richard Manuel. W 1993 podjęto próbę reaktywowania grupy. Nie przystąpił do niej jednak Robbie Robertson. Z tego roku pochodzi ostatni album grupy: Jubilation. W parę lat później zmarł Rick Danko, co praktycznie uniemożliwiło dalsze funkcjonowanie zespołu.
The Band, choć nigdy nie uzyskał wielkiej popularności, wśród krytyków uznawany jest za jeden z najbardziej znaczących i wpływowych zespołów w historii rocka. Uwieńczenie jego trudnej do przecenienia działalności było dołączenie do Rock and Roll Hall of Fame. Grupa The Band wystąpiła również na festiwalu Woodstock w roku 1969.
[edytuj] Twórczość
Grupa klasyfikuje się do kilku muzycznych kategorii; jej twórczość inspirowała pokolenie hippisów czy subkulturę ridersów, kojarzono ją ze środowiskiem bardów, trubadurów rocka czy jamowego mikroświata. Na każdej z nich odcisnęła niezatarte piętno. Poetyckie teksty grupy, balladowe stylizacje, oraz częste wykonania pieśni Boba Dylana, Vana Morrisona czy Johnny'ego Casha zbliżają również The Band do poezji śpiewanej.
Największy przebój The Band - The Weight wszedł w skład soundtracku do filmu Easy Rider. Piosenkę The Night They Drove Old Dixie Down przerobiła Joan Baez. Pod silnym wpływem muzyki The Band pozostawało wiele późniejszych zespołów folkowo-bluesowych, min. America czy The Eagles.
[edytuj] Skład
- Robbie Robertson gitara, śpiew
- Rick Danko gitara basowa, śpiew, akordeon, skrzypce
- Richard Bell instrumenty klawiszowe
- Levon Helm perkusja, śpiew, multiintrumentalista
- Garth Hudson instrumenty klawiszowe, saksofon
- Richard Manuel instrumenty klawiszowe, śpiew.
[edytuj] Dyskografia
- 1968 Music from Big Pink
- 1969 The Band
- 1970 Stage Fright
- 1971 Cahoots
- 1972 Rock of Ages [live]
- 1973 Moondog Matinee
- 1973 In Concert [live]
- 1975 Northern Lights-Southern Cross
- 1975 Woodstock Album
- 1977 Islands
- 1978 The Last Waltz [live/studio]
- 1993 Jericho
- 1996 High on the Hog
- 1998 Jubilation
[edytuj] Nagrania z Bobem Dylanem
- 1974 Planet Waves
- 1974 Before the Flood [live]
- 1975 The Basement Tapes
- 1998 The Bootleg Series Vol. 4: Bob Dylan Live 1966, The "Royal Albert Hall" Concert
[edytuj] Nagrody, pozycje na listach przebojów i rekordy
- W 1994 roku grupa The Band została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.
- Piosenki The Night They Drove Old Dixie Down oraz The Weight zostały umieszczone na liście 500 piosenek które ukształtowały rock utworzonej przez Rock and Roll Hall of Fame.
| Albumy na liscie The Billboard 200 | |||
|---|---|---|---|
| Rok | Album | pozycja | |
| 1968 | Music From Big Pink | 30 | |
| 1970 | Stage Fright | 5 | |
| 1970 | The Band | 9 | |
| 1971 | Cahoots | 21 | |
| 1972 | Rock Of Ages | 6 | |
| 1974 | Before The Flood | 3 | |
| 1974 | Moondog Matinee | 28 | |
| 1974 | Planet Waves | 1 | |
| 1975 | The Basement Tapes | 7 | |
| 1976 | Northern Lights-Southern Cross | 26 | |
| 1976 | The Best Of The Band | 51 | |
| 1977 | Islands | 64 | |
| 1978 | The Last Waltz | 16 | |
| 1993 | Jericho | 166 | |
| Single na liście The Billboard Hot 100 | |||
|---|---|---|---|
| Rok | Piosenka | pozycja | |
| 1968 | The Weight | 63 | |
| 1970 | Rag Mama Rag | 57 | |
| 1970 | Time To Kill | 77 | |
| 1970 | Up On Cripple Creek | 25 | |
| 1971 | Life Is A Carnival | 72 | |
| 1972 | Don't Do It | 34 | |
| 1973 | Ain't Got No Home | 73 | |
| 1976 | Ophelia | 62 | |
