The Final Cut

Z Wikipedii

The Final Cut
Wykonawca	Pink Floyd
Wydany	21 marca 1983
Nagrywany	lipiec - grudzień 1982
Gatunek	rock progresywny
Długość	43:27
Wytwórnia	Harvest Records/Columbia Records
Producent	James Guthrie, Michael Kamen i Roger Waters
Płyta po płycie
A Collection of Great Dance Songs (1981)	A Momentary Lapse of Reason (1987)

The Final Cut – album brytyjskiej grupy rockowej Pink Floyd. Nagrany został w 1982 roku, a wydany 21 marca 1983 (w Wielkiej Brytanii) i 2 kwietnia 1983 (w Stanach Zjednoczonych) (zob. 1983 w muzyce).

Jest to ostatni album nagrany w składzie z Rogerem Watersem i był w jego zamyśle pożegnaniem Pink Floyd. Ze względu na absolutną dominację tego muzyka w zespole podczas prac nad albumem oraz faktyczną dezintegrację grupy (pozostali członkowie Pink Floyd pojawiają się nie we wszystkich utworach), przez wielu The Final Cut jest uważany za solowe osiągnięcie Watersa.

[edytuj] Charakterystyka albumu

The Final Cut - kolejny album Pink Floyd wydany w 1983, był w pewnym sensie kontynuacją The Wall. Roger Waters, bo jest to już praktycznie jego solowy album, skupia się na wątku autobiograficznym bólu po utracie ojca na wojnie. Jako że przygotowanie materiałów do płyty zbiegło się w czasie z wojną brytyjsko-argentyńską o Falklandy, muzyka nabrała nieoczekiwanej aktualności. Waters w swych tekstach użył bezpośrednich odniesień do współczesnych mu wydarzeń, zwłaszcza w Get Your Filthy Hands Off Of My Desert (zabieraj swoje brudne łapy od mojej pustyni) mówiąc o zatopieniu argentyńskiego krążownika General Belgrano. Tak jak w The Wall wojna, utrata ojca, powojenne życie opisywane jest oczami dziecka, tak w Final Cut Waters widzi te i współczesne wydarzenia oczami człowieka dorosłego, pełnego życiowych doświadczeń.

The Final Cut pogłębił dezintegrację grupy. Perkusista Nick Mason w ogóle zaczął tracić zainteresowanie muzyką. Richard Wright już oficjalnie był poza grupą i w pracach nad albumem nie uczestniczył. David Gilmour, dawniej obok Watersa druga podpora grupy, wspomina pracę z coraz bardziej nieprzystępnym i apodyktycznym Watersem jako niekończący się koszmar.

Ciekawostką jest, że gdy płyta była prezentowana w Polskim Radio po ukazaniu się, w niektórych audycjach pojawiła się bez utworu Get Your Filthy Hands Off My Desert. Nie do zakceptowania dla cenzury był słowa Brezhnev took Afghanistan (Breżniew zagarnął Afganistan).

[edytuj] Lista utworów

1. The Post War Dream (Waters) - 3:02
2. Your Possible Pasts (Waters) - 4:22
3. One of the Few (Waters) - 1:23
4. The Hero's Return (Waters) - 2:56
5. The Gunner's Dream (Waters) - 5:07
6. Paranoid Eyes (Waters) - 3:40
7. Get Your Filthy Hands Off My Desert (Waters) - 1:19
8. The Fletcher Memorial Home (Waters) - 4:11
9. Southampton Dock (Waters) - 2:13
10. The Final Cut (Waters) - 4:46
11. Not Now John (Waters) - 5:01
12. Two Suns in the Sunset (Waters) - 5:14

Edycja wydana z okazji jubileuszu dwudziestolecia wydania albumu (w 2003 roku) zawiera jeszcze utwór When The Tigers Broke Free (po "One of the few"), który ukazał się wcześniej jedynie na składance Echoes:The Best of Pink Floyd.

[edytuj] Skład

• David Gilmour - gitara, śpiew (w "Not Now John")
• Nick Mason - perkusja
• Roger Waters - śpiew, gitara basowa, gitara akustyczna
• Andy Brown - organy Hammonda
• Ray Cooper - instrumenty perkusyjne
• Michael Kamen - instrumenty klawiszowe, aranżacje orkiestrowe
• Andy Newmark - perkusja (w "Two Suns in the Sunset")
• Raphael Ravenscroft - saksofon