Tor pocisku
Z Wikipedii
Tor pocisku - krzywa w przestrzeni jaką zakreśla środek masy pocisku. Ponieważ na pocisk działają siły oporu ośrodka oraz siła ciężkości tor pocisku nie jest linią prostą (zwaną linią rzutu), ale przebiega poniżej niej.
W próżni wobec braku sił oporu ośrodka tor pocisku jest parabolą, a składowa pozioma wektora prędkości ma wartość stałą, część opadająca i wznosząca toru są symetryczne, kąt upadku pocisku jest równy kątowi rzutu, prędkość pocisku jest malejącą funkcją wysokości a maksymalna donośność jest osiągana przy kącie 45°.
W powietrzu tor pocisku ma kształt zwany krzywą balistyczną, składowa pozioma wektora prędkości maleje, część opadająca toru pocisku jest bardziej stroma od części wznoszącej, a kąt upadku jest większy od kąta rzutu. Symetria krzywej balistycznej maleje wraz z zwiększaniem prędkości początkowej i zmniejszaniem kalibru. Prędkość pocisku początkowo maleje, osiąga minimum na opadającej części krzywej balistycznej, a następnie ponownie rośnie do pewnej wartości granicznej. Kąt rzutu dla którego osiągana jest maksymalna donośność waha się od 25° do 60° (wartości najmniejsze dla małokalibrowej broni strzeleckiej, maksymalne dla dział o dużym kalibrze).
